O szesnastce z ekologami
Na 17 lutego 2010 r. zaplanowano w olsztyńskim oddziale GDDKiA spotkanie z organizacjami ekologicznymi poświęcone omówieniu wyników inwentaryzacji przyrodniczej wykonanej dla przebudowy drogi krajowej nr 16 na odcinku Sorkwity-Orzysz-Ełk.

Olsztyński Oddział GDDKiA zakończył właśnie pierwszy etap przygotowania tego zadania, którego zasadniczą częścią była inwentaryzacja przyrodnicza. Jej wyniki będą stanowiły podstawę dalszych prac nad przygotowaniem przebudowy drogi.

Procedura wyboru wariantu przebiegu drogi krajowej nr 16 na odcinku Mrągowo – Orzysz - Ełk została wszczęta w 2008 roku. Analizowano wówczas 16 wariantów i od marca do sierpnia 2008 roku wykonano dla nich inwentaryzację przyrodniczą, która wykazała brak możliwości wyboru wariantu bezkolizyjnego pod względem najcenniejszych elementów przyrodniczych. Silny był również nacisk społeczny, aby przeanalizować dodatkowe, zaproponowane w toku konsultacji warianty przebiegu trasy.

 

Olsztyński Oddział GDDKiA zdecydował, aby w 2009 roku przeprowadzić analizę nowych, wcześniej nierozpatrywanych wariantów oraz wykonać korektę wariantów ubiegłorocznych.

 

Wykonawca opracowania, firma DROMOS z Olsztyna, zaproponował do analizy kolejne 25 odcinków, co w połączeniu z zeszłorocznymi szesnastoma daje łącznie 41 wariantowych odcinków w obrębie kilku korytarzy rozpatrywanych w procedurze wyboru nowego przebiegu drogi krajowej nr 16 na odcinku Sorkwity - Mrągowo – Orzysz - Ełk.

 

Dla wszystkich wariantów wykonano inwentaryzację przyrodniczą, której celem było wykazanie istnienia lub braku chronionych siedlisk i stanowisk roślin chronionych oraz określenie zagrożeń, jakie może spowodować budowa drogi w rejonie objętym ochroną w ramach europejskiej sieci Natura 2000.

 

W czasie trwającej dwa sezony inwentaryzacji przyrodniczej analizami objęto łącznie 41 wariantowych odcinków inwestycji, łączących miejscowość Sorkwity znajdującą się na początku przewidywanego do rozbudowy odcinka drogi krajowej nr 16 i położony na jej końcu Ełk. Są to miejscowości odległe od siebie w linii prostej o ok. 80 km. Zaproponowane do analiz przebiegi, dające się pogrupować w kilka zbiorczych korytarzy, oddalone są maksymalnie od siebie w kierunku północ-południe na odległość ok. 20 km.

 

Inwentaryzacja przyrodnicza polegała na wielokrotnych wizjach lokalnych na terenie przyszłej inwestycji, zbieraniu danych na temat terenu przewidzianego pod budowę drogi w organach samorządu lokalnego, administracji lasów państwowych oraz instytucjach branżowych jak Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Olsztynie, Warmińsko-Mazurski Wojewódzki Konserwator Zabytków, Polski Związek Łowiecki Zarząd Okręgu w Olsztynie, lokalne Nadleśnictwa.

 

Wyniki inwentaryzacji przyrodniczej przedstawiono w opracowaniu, które zawiera:

·  charakterystykę przyrodniczą obszarów w rejonie inwestycji,

·  wykaz wszystkich obszarowych form ochrony prawnej w rejonie inwestycji,

·  opis roślinności rzeczywistej i siedlisk przyrodniczych,

·  opis aktualnego stanu fauny,

·  wykaz stanowisk chronionych gatunków flory i fauny,

·  wykaz kolidujących z wariantami siedlisk chronionych,

·  ocenę najistotniejszych kolizji z elementami przyrodniczymi i krajobrazem,

· ogólną analizę porównawczą wariantów pod względem ich negatywnego wpływu
   na środowisko przyrodnicze.

 

Z przeprowadzonej analizy porównawczej projektowanych wariantów drogi krajowej nr 16 wynika, że na każdym z objętych inwentaryzacją przyrodniczą korytarzy stwierdzono wiele cennych siedlisk i gatunków chronionych – zarówno fauny jaki i flory. Każdy z rozpatrywanych wariantów przebiega w jakimś stopniu w kolizji z istniejącymi i projektowymi obszarami sieci Natura 2000 oraz Obszarami Chronionego Krajobrazu.

Na dalszych etapach procedury oceny oddziaływania na środowisko winno się zatem analizować przebieg, który w jak najmniejszym stopniu ingeruje w środowisko przyrodnicze – a w miejscach, gdzie te kolizje się pojawią – przewidzieć w przyszłym projekcie budowlanym środki minimalizując negatywne oddziaływanie na ekosystemy – zarówno na etapie budowy, jak i w czasie późniejszej eksploatacji drogi. Jedynie w przypadku starannego doboru korytarza drogi oraz zaprojektowania szeregu zabezpieczeń (w tym przejść dla zwierząt zapewniających utrzymanie korytarzy migracyjnych) możliwe jest zminimalizowanie negatywnych skutków tej inwestycji na środowisko przyrodnicze.

 

W rezultacie do dalszych etapów procedury oceny oddziaływania na środowisko wytypowano przebiegi z najmniejszą liczą kolizji środowiskowych najwyższej rangi
i jednocześnie warianty o największych potencjalnych możliwościach zastosowania na etapach budowy i eksploatacji środków minimalizujących negatywny wpływ.

Są to następujące trasy będące kombinacją poszczególnych odcinków:

Dodatkowo, ze względu na duże poparcie społeczne, do dalszych analiz zdecydowano się dołączyć warianty, które ingerują w obszar Natura 2000 „Mazurska Ostoja Żółwia Baranowo”:

Przebiegi wszystkich tras pokazujemy na załączonych mapach powyżej, natomiast kompetna inwentaryzacja jest do pobrania pod linkiem:

ftp://213.73.25.186/Sorkwity_Mragowo_Orzysz_Elk.zip

16.02.2010