Budowa Płd. Obwodnicy Białegostoku

Szczegółowy protokoł ze spotkania w sprawie Południowej Obwodnicy Białegostoku z dn. 7.03.2008

Przebieg dyskusji:

Spotkanie zostało zorganizowane z inicjatywy Komitetu protestacyjnego, w związku z licznymi pytaniami i wątpliwościami które się pojawiły po ustaleniach ZOPI w dniu 27.11.2007. Pan Dyrektor Jerzy Doroszkiewicz powitał członków komitetu protestującego, którzy byli głównymi inicjatorami spotkania mieszkańców wsi, które zgłosiły protesty, przedstawicieli Wojewody Podlaskiego z Panią Dyrektor Ewą Welc, projektantów z Panem Dyrektorem Pawlaczykiem i projektantem Januszem Różkowskim, autorów oceny oddziaływania na środowisko – dr Elżbietę Broniewicz z dr Włodzimierzem Kwiatkowskim oraz dyr. Józefa Staniaszka, który prowadził spotkanie.

Zaproponowana została następująca konwencja spotkania: Projektanci, Pan J. Różkowski przedstawi przebieg trasy i metody dojścia do obecnego etapu, Pan dr. W. Kwiatkowski opowie o uwarunkowaniach środowiskowych i ich wynikach. Ostatnim punktem będzie dyskusja związana z wyborem wariantu niebieskiego.

Podczas wystąpienia Pan J. Różkowski wyjaśnił, iż na zlecenie GDDKiA Transprojekt Gdański opracowuje dokumentację rozbudowy drogi ekspresowej S19 Obwodnica Białegostoku aż do Bugu. Opracowywane warianty zostały wielokierunkowo zbadane. Konieczne było uwzględnienie warunków ekonomicznych i środowiskowych. Nad przebiegiem pracowało kilkadziesiąt osób. Jako uwarunkowania środowiskowe była brana nie tylko odległość drogi od danej posesji ale również wiele innych kryteriów takich jak: obszary wrażliwe (parki narodowe, parki krajobrazowe, rezerwaty), obszary ochrony konserwatorskiej (zabytki), obszary leśne, obszary zatorfione, zabagnione. Analiza została tak wykonana, aby sytuacja z Rospudą się nie powtórzyła. Projektant zauważył, iż obecnie czasy się zmieniły i należy dopełnić wszystkich formalności prawnych. Niezbędne jest wykonania kilku wariantów i dopiero po wielokryteriowej dokładnej analizie wybrany może zostać jeden. Nad przebadaniem kryteriów dotyczącym zwierząt, ptaków  i roślin – pracowało kilka osób i każdy element musiał zostać oceniony. Opracowania te trwały minimum 0,5 roku. Oceniane i uwzględniane były walory krajobrazowe, wpływ na wody podziemne i powierzchniowe, gleby zarówno pod względem rolniczym ale także pod względem geologicznym – przydatności do wykonania inwestycji. Przebadane zostały kwestie ludzkie – zanieczyszczenie powietrza i hałas. Te dwa ostatnie kryteria w rozpatrywanym przypadku, zdaniem projektanta, są w zasadzie jednymi z decydujących. To odległość budynków od planowanej drogi w zasadzie decyduje, który wariant jest lepszy a który gorszy.

Badania i ocena była wykonywane w taki sposób, iż cała trasa została podzielona na kilkadziesiąt różnych odcinków. Wszystkie odcinki, na całej trasie zostały oceniony poprzez poszczególne kryteria. W ocenie i badaniach projektanci nie ograniczyli się do 2 wariantów. Rozpatrywanych wariantów było kilka. Przedstawiane 2 są wariantami optymalnymi wybranymi z kilku. Część z przedstawionych wariantów, na niektórych odcinkach jest zgodna z planami zagospodarowania dla gmin które plany mają. Część gmin planów nie posiada.

Przywiązanie i przyzwyczajenia mieszkańców do trasy przedstawionej w planie miejscowym nie oznacza natomiast, iż projektant nie musi badać innych wariantów. Projektant nie może poprzestać wyłącznie na wariancie zaprezentowanym w planie miejscowych i musi opracować także inne warianty oraz poddać je wielokryteriowej ocenie.

Projektanci odbywali konsultacje społeczne, na których część z obecnych mogła widzieć prezentowane rozwiązania. Mimo wcześniejszego przedstawiania rozwiązań projektowych Projektant postanowił zaprezentować trasę planowanej drogi.

Projektowana droga jest droga ekspresową o ograniczonej dostępności. Oznacza to, iż wjazd będzie możliwy tylko i wyłącznie poprzez węzły. Docelowo planowane są 2 jezdnie po 3 pasy ruchu. Ile jezdni i ile pasów ruchu zostanie wykonanych przesądzone zostanie poprzez badania i prognozy ilości pojazdów korzystających z drogi. Projekt został tak wykonany, by w przyszłości była możliwość dobudowy 3 pasa ruchu kosztem pasa rozdziału.

Droga przechodzi przez obszary Natura 2000 na których badania i inwentaryzacje przyrodnicze zostały przeprowadzone szczególnie dokładnie.

Przebieg wariantów na terenie gminy Choroszcz – wariant niebieski powstał w wyniku oddalenia się od budynków, po to by wypośrodkować odległość od otaczającej zabudowy. W wyniku dalszych prac kształt i przebieg drogi zostanie uszczegółowiony. Na obecnym etapie głównym zadaniem jest ustalenie przebiegu drogi, czyli generalnie prace skupiają się na wyborze wariantu.

Projektowana droga, pod względem technicznym musi odpowiadać wymaganiom technicznym właściwym dla dróg ekspresowych. Dodatkowo, z uwagi iż całość jest wykonywana po nowym terenie nie jest uzasadnione stosowanie parametrów minimalnych. Zastosowane parametry mają na celu minimalizację kosztów. Jako przykład Projektant podał łuk wykonany bez przechyłki (łuk o większym promieniu) nie wymaga wykonania kanalizacji deszczowej, którą w przypadku zastosowania minimalnych wartości należałoby zastosować.

Przy projektowaniu musi być zachowane także bezpieczeństwo ruchu. Niezbędne jest więc zachowanie parametrów zapewniających widoczność na zatrzymanie.

Projektant wyjaśnił, iż jest świadomy, że nie uda się opracować wariantu, który zadowalałby wszystkich, jednak na podstawie wielokryteriowej obiektywnej analizy należy stwierdzić, iż wariantem lepszym jest wariant niebieski. Wariant niebieski wygrywa z wariantem czerwonym nie tylko ze względów ekologicznych ale również ekonomicznych – jest wariantem krótszym i nie wymaga wykonania takiej ilości obiektów inżynierskich na drodze ekspresowej jak wariant czerwony.

Wystąpienie Projektanta przerwał Pan Janusz Prychocki, sołtys wsi Kol. Lewickie, zarzucając, iż przedstawienie trasy zebranych nie interesuje. Wyraził zdanie, iż tak nie będzie przebiegało spotkanie. Zarzucił projektantowi fałszywe wykonywanie projektów. Zauważył, że skoro gmina wyraża zgodę na wariant czerwony to nie ma potrzeby dalszego dyskutowania.

Dyrektor J. Staniaszek przypomniał o przyjętych regułach i konwencji spotkania, iż na początek zostaną przedstawione warianty oraz ocena środowiskowa a dopiero później zostanie udzielony głos protestującym. Pan J. Prychocki będzie pierwszym, który zabierze głos po części mającej na celu omówienie przedstawianych projektów.

Projektant kontynuując stwierdził, iż nie ma informacji czy na sali przebywają wyłącznie osoby protestujące przeciw wariantowi niebieskiemu więc przedstawia wszystkie warianty.

Po wystąpieniu Projektanta głos zabrała Pani dr Elżbieta Broniewicz uszczegółowiając wystąpienie Pana J. Różkowskiego Projektanta. Pani E. Broniewicz dodała, iż przy analizie środowiskowej zawsze są rozpatrywane elementy społeczne. Zawsze hałas i zanieczyszczenia powietrza są uwzględniane. W tym przypadku także posłużono się kryterium ilości obiektów oddalonych od trasy. Wariant najbardziej oddalony od Białegostoku (niebieski) okazał się najmniej szkodliwy. Droga w wariancie niebieskim będzie oddziaływała na mniejszą ilość mieszkańców.

Pan dr W. Kwiatkowski w swoim wystąpieniu wyjaśnił, iż jego zadaniem była rejestracja obiektów uważanych za wartościowe. Katalog obiektów cennych nie był natomiast ustalany przez dr W. Kwiatkowskiego lecz został szczegółowo określony przez Unię Europejską. Jak stwierdził Pan dr rolnicy bardzo dobrze znają te cenne przyrodniczo obiekty gdyż są to najczęściej nieużytki, olszyny tereny podmokłe. Dzisiaj są one traktowane bardzo poważnie jako obiekty wymagające ochrony.

Zadaniem Pana dr było zaewidencjonowanie i naniesienie na mapę wszystkich cennych przyrodniczo obiektów odnalezionych w kwadratach o wymiarach 500x500 m zlokalizowanych na projektowanej trasie. Na podstawie analizy statystycznej, podczas dalszej pracy, została określona przyrodnicza wartość kwadratu i to zostało naniesione na mapę. Być może zaskoczeniem dla niektórych osób jest, iż łąki regresowe, wilgotne są poddane ochronie, mimo iż są to łąki wykorzystywane przez rolnika. Jak stwierdził Pan dr obszar wzdłuż doliny rzecznej, gdzie jest więcej zarośli, lasów łęgowych, turzycowisk jest terenem bardziej cennym przyrodniczo, gdyż z tym terenem związane są obszary chronione w UE.

Dalsza część prac, wykonywana już przez Panią dr E. Broniewicz, jako ekonomistkę, miała za zadanie stworzenie oceny wielokryteriowej, na podstawie której zostanie wykonana ocena wariantów.

Po wystąpieniu Pana dr W. Kwiatkowskiego zakończono przedstawianie zaprojektowanych wariantów przebiegu południowej Obwodnicy Białegostoku i rozpoczęła się tura pytań.

Pan Janusz Prychocki, sołtys wsi Lewickie Kolonia zadał pytanie dotyczące konsultacji w gminie Juchnowiec. Zarzucił iż zostali powiadomieni wyłącznie mieszkańcy z wariantu czerwonego. Podczas prezentacji w Gminie projektant tylko pokazywał na monitorze i tłumaczył – nie ma lasu nie ma tego a jest tamto. Pan J. Prychocki zadał pytanie, dlaczego, przy proteście przeciwko niebieskiemu wariantowi zmieniony został wariant czerwony. Dlaczego został narysowany wariant prosto na pałac w Lewickich. Dodatkowo Pan sołtys stwierdził iż to mieszkańcy lepiej wiedzą co jest na terenie gminy i dlaczego wariant czerwony spod wysypiska została przesunięta w stronę wsi Lewickie?

W odpowiedzi Projektant wyjaśnił, iż konsultacje społeczne były przeprowadzane, natomiast o powiadomienie mieszkańców byli proszeni wójtowie. Jeżeli nie zostali poinformowani wszyscy zainteresowani to pytania te winny być kierowane raczej do przedstawicieli gminy.

Pan Sołtys zasugerował iż może były naciski polityczne.

Projektant wyjaśnił, iż wykonuje projekt tak, by spełniać różne wymagania i przedstawić różne warianty które są najbardziej optymalne ze względu na cały szereg kryteriów.

Pan Sołtys zarzucił, w jakim celu więc był wykonany wariant na pałac w Lewickich,  którego nie można było brać pod uwagę.

Projektant wyjaśnił, iż wykonał kilka wariantów, natomiast co do kwestii pałacu, to w tej chwili nie wie, gdzie pałac dokładnie jest. W trakcie prowadzonych prac, istnieje możliwość uwzględnienia części różnych próśb i protestów,  jest to robione w szybkim trybie. Jeżeli więc ktoś prosi o przesunięcie trasy i jest to możliwe, to korekty takie są wykonywane. Do oceny całości wariantu brane są natomiast różne kryteria. Odnosząc się do pałacu w Lewickich to było opracowywanych kilka wariantów.

Pan Józef Ołdziej wystąpił z propozycją, by zacząć od początku drogi od skrzyżowania z S8

Następnie Pan J. Ołdziej zadał pytanie, czy w projekcie technicznym będzie brany pod uwagę wariant niebieski na przejściu od węzła Choroszcz do Czaplina, precyzując, iż to właśnie wariant niebieski posiada więcej łuków.

Projektant wyjaśnił, iż jego zadaniem jest zaproponowanie wariantów, a czy zostaną one zatwierdzone to już nie jest zadaniem Projektanta

Zdaniem Pana J. Ołdzieja bardziej logiczna jest droga prowadzona prosto.

Projektant wytłumaczył iż nie jest powiedziane, że droga prosta jest drogą lepszą. We Francji w ogóle nie robi się prostych dróg. W rozpatrywanym przypadku wygięcia trasy są spowodowane wyrównaniem odległości między budynkami, tak, by unikać sytuacji gdy odległość od jednego budynku wynosi 20 m a od drugiego 200. Wariant niebieski został wykonany tak, by odległości zostały uśrednione.

Następnie Pan J. Ołdziej zapytał, czy z czerwonego wariantu można podłączyć się pod wariant niebieski

Projektant wyjaśnił iż jest to możliwe.

Pan J. Ołdziej zapytał, które rozwiązanie węzła Księżyno, wariant I.2, I.3 jest lepszy ekonomicznie, techniczne i łatwiejszy do wykonania

Projektant wyjaśnił, iż w wariancie I konieczne będzie przełożenie drogi wojewódzkiej 678 na długości ok. 1 km, w drugim (niebieskim) przełożenie drogi będzie konieczne na mniejszym odcinku. Kwestia łącznic nie została jeszcze ostatecznie rozstrzygnięta i istnieje możliwość ich zmiany.

Pan J. Ołdziej zauważył iż w wariancie czerwonym węzeł zlokalizowany jest na terenie niezabudowanym. W przypadku wariantu niebieskiego węzeł natomiast zostanie usytuowany w pobliżu zabudowań i skrzyżowania dróg wojewódzkich. Wariant czerwony przechodzi przez duży niezamieszkały obszar, a rozbiórkę starych szklarni deklaruje ich właściciel. Ponowił również pytanie który wariant jest łatwiejszy i lepszy ekonomiczne.

Projektant odpowiedział iż oba warianty są porównywalne i faktycznie w przypadku wariantu niebieskiego istnieje zabudowa w sąsiedztwie węzła.

Pan J. Ołdziej stwierdził, iż skoro na odcinku Choroszcz– Czaplino odsuwa się warianty od zabudowań, to dlaczego węzeł lokalizuje się w okolicy budynków.

Projektant  wyjaśnił, iż w obu wariantach są budynki w pobliżu trasy, ale w wariancie niebieskim jest tych budynków zdecydowanie mniej. Dla wariantu czerwonego budynków w bezpośredniej bliskości wariantu jest 15, w wariancie niebieskim natomiast 5.

Następnie Pan J. Ołdziej zadał pytanie, czy ogródki działkowe są zaliczane do budynków.

Projektant odpowiedział że nie.

Kolejna kwestią poruszoną przez Pana J. Ołdzieja było, czy w wersji czerwonej droga wojewódzka nr 678 na odcinku od Białegostoku do węzła będzie musiała zostać poszerzona do drogi dwujezdniowej. W przypadku bardziej oddalonego od Białegostoku węzła droga musiałaby zostać poszerzona, zdaniem pytającego, również na przejściu przez Zalesiany.

Projektant wyjaśnił, iż opracowywanie drogi wojewódzkiej nie należy do zadań projektantów.

Pan J. Ołdziej kontynuował stwierdzając, iż jeżeli będzie wariant niebieski to droga wojewódzka przebiegająca przez Zalesiany będzie musiała zostać poszerzona. Mieszkańcy Zalesian będą więc narażeni na zwiększony ruch.

Projektant nie wykluczył, iż droga wojewódzka będzie musiała zostać przebudowana. W ramach opracowania nie jest projektowana droga wojewódzka. Wyjaśnił iż za drogi krajowe odpowiada GDDKiA za wojewódzkie wojewoda.

Pani Dyrektor Ewa Welc sprostowała wypowiedź projektanta informując iż za drogi wojewódzkie nie odpowiada Wojewoda a odpowiada Urząd Marszałkowski poprzez jednostkę organizacyjną jaką jest Podlaski Zarząd Dróg Wojewódzkich.

Pan Tomasz Rokicki wtrącając, stwierdził iż jeżeli zostanie wykonany wariant czerwony to być może odcinek między wariantem czerwonym a niebieskim nie będzie musiał być drogą dwujezdniową, gdyż nie będzie takiej potrzeby. Zdaniem Pana T. Rokickiego problem ten należy więc również powiązać z rozpatrywaniem wariantu niebieskiego

Pan Sławomir Topczewski wyjaśnił, iż PZDW przymierza się do koncepcji rozbudowy drogi wojewódzkiej Białystok – węzeł Księżyno i w przypadku wariantu niebieskiego będzie musiało być prawdopodobnie przewidziane obejście Zalesian.

Pan Tomasz Rokicki wyraził przekonanie iż problem przedstawia się w następujący sposób: Projektanci twierdzą, iż były konsultacje, zgromadzeni twierdzą iż konsultacje się nie odbyły. Wszyscy zgromadzeni są propozycją zaskoczeni, każdy trafił „dziwnym” kanałem a nikt nie został prawidłowo poinformowany. Zauważył ponadto problem planowania przestrzennego, który, jego zdaniem, polega na tym iż zmiana jakiegoś elementu w jednym miejscu wymusza działania w innym miejscu. Zdaniem Pana T. Rokickiego należy więc do planowania podejść w sposób globalny. Dodatkowo zauważył, że jeżeli są plany miejscowe albo tylko studia które do niczego nie służą to dlaczego nie wykorzystuje się wcześniejszych działań planistycznych. Przecież do opracowania planów prowadzone były także jakieś postępowania, logicznym jest więc, że podejmowano je aby ustalić zasady zagospodarowania przestrzennego – nie naruszają bezcennych przyrodniczo terenów. Należałoby spojrzeć na problem bardziej globalnie co oznacza, iż nie możemy wyjmować tylko jednej drogi a nie zajmować się drogami pozostałymi.

Dodatkowo zadał pytanie, czy oddziaływanie na środowisko jest wykonywane w stanie istniejącym czy w stanie projektowanym. Dodał, że stan środowiska będzie się zmieniał szczególnie w sąsiedztwie miasta Białystok. Być może nastąpią w dalszym czasie takie oddziaływania które zmienią środowisko do tego stopnia, że nie będzie już czego chronić.

Pan J. Ołdziej zapytał, czy jest możliwość określenia szerokości rz. Czaplinianki na podstawie mapy

Projektant odpowiedział, iż zdaje sobie sprawę z tego, że rzeczkę można przeskoczyć, ale to nie ma znaczenia.

Pan J. Ołdziej kontynuował mówiąc, iż rzeczka nie posiada 1 m głębokości, jak to zostało ujęte w analizie, być może wyłącznie na wiosnę ale obecnie jest to rów melioracyjny, który latem wysycha. Dodatkowo stwierdził, iż żadnej ekologii, żadnej rzeczki tam nie ma

Pan dr W. Kwiatkowski odpowiadając na podniesione zarzuty wyjaśnił, że  nie chodzi o szerokość rzeczki tylko o cały teren związany z doliną czyli o tereny podmokłe, lasy.

Dyrektor J. Staniaszek dodał, iż waloryzacja przyrodnicza trwała więcej niż rok, wykonywano ją w kwartałach szerokości po 500 m. Został dokładnie zinwentaryzowany stan terenu w roku ubiegłym. Poprosił dodatkowo, by nie zarzucać projektantom, iż nie wiedzą co jest na obszarze przebadanym.

Pan dr W. Kwiatkowski wyjaśnił również, iż przyrodnicy mają zupełnie inne podejście do elementów wartościowych – krzaki, tereny podmokłe są terenami cennymi przyrodniczo, choć być może dla rolników nie stanowią wartości.

Pan Sołtys zauważył, iż jeżeli torfy są chronione to obwodnica (w wariancie niebieskim) nie może powstać, gdyż jego torfowa łąka nie została zainwentaryzowana. Z powyższego wyciągnął wniosek, że projektanta nie było na działce. Sołtys zadeklarował udostępnienie swojej działki szpadla aby projektanci sami mogli się przekonać o występowaniu torfu.

Pan dr W. Kwiatkowski wyjaśnił, iż wszystkie łąki zostały zainwentaryzowane i wszystkie torfy zostały naniesione na mapę.

Pan Dyr. J. Staniaszek dodatkowo poinformował, iż dr W. Kwiatkowski jest w stanie pokazać każdemu zainteresowanemu wyniki inwentaryzacji naniesione na mapy, które sam sporządził

Pan dr W. Kwiatkowski wyjaśnił także, że wybór wariantu przewidywał przypadki, gdzie należało przejść przez łąki torfowe. Wytyczanie wariantów trasy jest to wybór mniejszego zła. Zawsze trafi się jakiś obiekt przyrodniczy na trasie planowanej drogi. Zadaniem przyrodnika jest ocena które obiekty są bardziej lub mniej cenne przyrodniczo.

Pan J. Ołdziej kontynuując stwierdził, iż w ubiegłym roku zostało już określone że wersja niebieska jest tańsza od wersji czerwonej. Zapytał również, na jakiej podstawie zostało przyjęte, że wersja niebieska jest tańsza.

Odpowiadając, Projektant wyjaśnił, iż koszty przyjęte zostały w sposób szacunkowy na podstawie długości tras. Wariant czerwony jest o ok. 1 km dłuższy od wariantu niebieskiego i dodatkowo należy wykonać więcej obiektów mostowych w ciągu drogi ekspresowej (16 na czerwonym, 11 na niebieskim). Na tym etapie można mówić wyłącznie o przybliżonych kosztach, które można określić wyłącznie na podstawie długości, ilości obiektów mostowych, rodzaju gruntów oraz ilości dróg dojazdowych

Pan J. Ołdziej zadał pytanie, który z wariantów jest dłuższy.

Projektant odpowiadając stwierdził, że dłuższy jest wariant czerwony.

Pan J. Ołdziej nie zgadzając się ze stwierdzeniem Projektanta podał długość od węzła Choroszcz do węzła Hryniewicze.

Projektant wyjaśnił, iż długość odcinka niebieskiego jest krótsza. Dodatkowo wyjaśnił, iż długość należy określać dla odcinków, które można połączyć z dalszą częścią trasy.

Pani Anna Gierej zadała pytanie, dlaczego w wariancie czerwonym opcja w segmencie 4 została przesunięta (między kolonią Niewodnicą Nargielewską a Kolonią Lewickie). Dlaczego czerwony wariant został tak skonstruowany, że mimo iż w analizie środowiskowej są warianty wychodzące na północną stronę rzeki Niewodnicy to wariant poprowadzony został po stronie południowej. Kontynuując Pani A. Gierej stwierdziła, iż +po przestudiowaniu analizy wielu wariantów w jej ocenie północne przejście mogłoby ułatwić wybudowanie Obwodnicy Białegostoku. Na stronie północnej, zdaniem Pani A. Gierej, występują piachy i wzgórza. Dlaczego więc propozycje gminy nie odpowiadają projektantowi? Podkreśliła, iż po północnej stronie jest wysypisko śmieci, więc jej zdaniem lepszą opcją, byłoby przesunięcie trasy o 400,  500 m na północ. Takie warianty były, dlaczego zostały wyeliminowane?

Dr W. Kwiatkowski wyjaśnił, iż małe odcinki, łuczki były liczone sumarycznie dla otrzymania wartość odcinka. Odcinki uzyskiwały określoną ilość punktów i rzeczywiście odcinek bardziej na północ jest lepszy, jednak odcinek drogi nie może pozostać zawieszony w próżni. Jeżeli nie można go połączyć z dalszą częścią trasy, to niestety taki odcinek jest eliminowany.

Pani A. Gierej kontynuując zapytała, gdzie jest rz. Horodnianka. Zgodnie z analizą czwarty segment zakwalifikowano z dwoma punktami niekorzystnymi z uwagi na rzekę Horodniankę. Jak wynika z opracowania jest to ciek wodny, który przekracza analizowane warianty. W podziale hydrograficznym Polski to nie jest Horodnianka rzeczywista rz. Horodnianka jest znacznie na PNW Polski. w oznaczonych wariantach jest to zwykły ciek wodny. Dodatkowo stwierdziła, iż suchy teren występuje pod wysypiskiem, niezabudowany z nieużytkami wynikłymi z wpływu wysypiska. Dorzucone zostały natomiast 2 pkt. za coś, co nie jest rzeką. Podkreśliła, iż w tym samym segmencie są również inne błędy. Na 6 analiz tylko w 2 została ujęta rz. Czaplinianka.

Dr W. Kwiatkowski stwierdził, że nie wykonywał punktacji, zajmowała się nią Pani dr E. Broniewicz. Wyjaśnił ponadto, iż sam ciek jest cenny i to co jest z ciekiem związane –taras rzeczny –punktowany jako teren nieprzydatny do posadowienia ze względu na grunty organiczne, wymianę gruntu, wody gruntowe.

Pani A. Gierej podkreśliła, że przebieg czerwonego wariantu na rozpatrywanym odcinku jest bardzo niekorzystny i należałoby pójść na północ.

Projektant wyjaśnił, iż główną trasą w rozpatrywanym układzie, a w szczególności w rejonie węzła Kudrycze, jest droga S19 która przebiega na południe, a nie na wschód. Koniecznością było więc opracowanie przebiegu na kierunku południowym. Występuje znaczna rozpiętość w prognozowanej ilości pojazdów na odcinku południowym w stosunku do odcinka na wschód. Stwierdzono zdecydowaną różnicę pomiędzy ilością ruchu na drodze ekspresowej S19 w stosunku do drogi krajowej nr 65. Najważniejszy jest wiec kierunek południowy. Muszą być również zachowane odpowiednie parametry techniczne w rejonie węzłów. Nie jest możliwe dowolne przesuwanie drogi.

Wójt Turośni Kościelnej wyraził prośbę o zakończenie omawiania Gminy Turośń Kościelna.

Dyrektor J. Staniaszek poprosił o wypowiadanie się w kolejności zgłoszeń.

Pan J. Ołdziej zadał pytanie, jakie rozwiązania przejścia drogi zaproponowane zostało przy ogródkach działkowych w Zalesianach – czy w wykopie czy w nasypie czy mostem. Dodatkowo wyjaśnił, iż jest tam szereg budynków w tym stare i nowe. Podobno droga ma być wykonana w wykopie co oznacza, iż nie będzie dotyczyła zabudowań. W przypadku przejścia drogi w wykopie budynki nie będą zagrożone.

Projektant wyjaśnił, iż za chwilę zostanie to sprawdzone, jednak niezależnie czy będzie w wykopie czy nie to odległość 40 m od zabudowy jest niekorzystna.

Pan J. Ołdziej zapytał, czy było analizowane ilu ludzi jest zameldowanych w budynkach blisko drogi.

Projektant wyjaśnił, iż nie posiadają informacji ilu ludzi mieszka w budynkach. Dodatkowo wyjaśnił, iż w okolicy ogródków działkowych droga ma przebiegać praktycznie po powierzchni gruntów

Pan J. Ołdziej zwracając się do Dyrektora Oddziału zapytał, jakie kryteria były brane przy ocenie wariantów.

Dyrektor J. Staniaszek odpowiadając wyjaśnił, iż wszystkie – społeczne, gospodarcze i ekonmiczne, odległości od budynków, wpływu drogi na zabudowę , odległość od Białegostoku.

Pan J. Ołdziej kontynuując zauważył iż usytuowanie węzła Księżyno – w wariancie czerwonym nie przeszkadza nikomu. Zapytał, czy brane było pod uwagę, iż gminy mają plany miejscowe i studia uwarunkowań, że ludzie już od dawna wiedzą w jaki sposób będą przebiegały drogi.

Dyrektor J. Staniaszek wyjaśnił, iż wszystkie czynniki były brane pod uwagę, ale należy pamiętać o zmianach prawa. Specustawa (ustawa o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych – Dz. U. z 2003 r. nr 80, poz. 721 z późniejszymi zmianami) mówi jednoznacznie, iż przy trasowaniu nie bierze się pod uwagę planów miejscowych, a zgodnie z prawem ochrony środowiska muszą być wykonane minimum 2 warianty + zerowy i powinna być dokonana ocena wszystkich wariantów.

Pan J. Ołdziej zapytał, czy brane były pod uwagę protesty mieszkańców.

Pan J. Staniaszek wyjaśnił, iż protesty są dołączane do dokumentacji, a wypowiedzi odnotowywane by stanowiły dokument, który posłuży do przedstawienia na KOPI. Przy ocenie wariantów te protesty będą również rozważone.

Projektant dodał, iż jeżeli było możliwe w świetle wymogów technicznych przesunięcie drogi to uczyniono by to niezwłocznie.

Pan J. Ołdziej zapytał, co jest lepsze: przejście w odległości 200 m przy rowie melioracyjnym czy dzielenie gospodarstw i utrudnianie życia.

Dyrektor J. Staniaszek odpowiedział, iż prosta odpowiedź nie jest możliwa przy obecnej procedurze. Trzeba ocenić nie tylko rów, ale również inne rzeczy i wszystko wyważyć.

Pan J. Ołdziej zwracając się do Wójta Turośni Kościelnej zapytał, czy po ustanowieniu zakazu zabudowy były wydawane decyzje na jakąkolwiek budowę w tym obrębie, bo pojawiły się zarzuty, ze decyzje były jednak wydawane.

Wójt Turośni Kościelnej, Andrzej Jurczak zauważył, iż od 15 lat uczestniczy w dyskusji na temat ustalenia przebiegu dróg. Wstyd jest Wójtowi za władzę, za to co się dzieje. To co przez tyle lat było ustalone, skonsultowane, zatwierdzone, nowa władza zmienia wykonując plany po nowemu. Rozmowy z projektantem odbywały się od początku. Od czerwca (2007) pojawiła się kontrowersyjna trasa niebieska. Plan w wersji czerwonej został zatwierdzony, społeczeństwo jest za budową, wprowadzono zakaz wykonywania obiektów budowlanych. Wójt, odpowiadając na pytanie wyjaśnił, iż nie podpisał żadnego dokumentu zezwalającego na budowę. W pasie są tylko budynki, które stoją od wieków. Na trasie drogi zarezerwowanym w planie miejscowym stoi wyłącznie 1 stara stodoła, mieszkaniec się zgodził na jej wyburzenie. Odnosząc się do szklarni, mieszkaniec się również pogodził, wie o tym od 2000 r. i nie ma problemu w wyburzeniem szklarni. Nie ma ludzi, którzy widzieliby inny przebieg niż czerwony. Dlaczego teraz opracowano inny przebieg. W 2000 r. były konsultowane plany miejscowe Turośni Kościelnej, a dziś mówi się że są one niepotrzebne. Oprócz zamiłowania do przyrody należy zezwolić na życie ludzi.

Dodatkowo stwierdził, iż tak jak Rada Gminy – jednoznacznie na głosowaniach popierany jest czerwony wariant. Nie ma żadnych problemów, i wszystko zostanie zrobione, aby już jutro ruszać z budową po wariancie czerwonym.

Dyrektor J. Staniaszek zauważył, iż Pan Wójt Gminy ciągle w sposób jednoznaczny podnosił tą kwestię, tak jak w tej chwili. Jego głos został zanotowany, łącznie z uchwałami Rady Gminy i będzie brany pod uwagę przy dalszych rozważaniach. Dodatkowo, Dyrektor zauważył, iż Pan Wójt wspomniał o Rospudzie. Proszę sobie wyobrazić, iż Rospuda również była wpisana w plan miejscowy, uzyskała decyzję lokalizacyjną, inwestor wykupił grunt i okazało się że wszystko to w świetle prawa jest niewystarczające. Dlatego, by uniknąć przypadku Rospudy należy przedstawiać różne warianty przebudowy. Obecnie próbuje się udowadniać, iż czerwony jest super a niebieski jest zły. Trzeba wysłuchać wszystkiego i o wyborze zadecyduje KOPI.

Odnosząc się do zaproszenia przedstawicieli GDDKiA z Warszawy, Dyrektor wyjaśnił, iż Pani Dyrektor Wiktorowicz przesyła pismo wyjaśniające iż na południu Polski zatrzymały ją podobne sprawy i nie może uczestniczyć w spotkaniu w Białymstoku. Wyraziła ponadto nadzieję, iż zastosowanie w pełni przewidzianych procedur pozwoli na wybór wariantu optymalnego.

W kwestii formalnej pytanie zadał Wójt Turośni Kościelnej– przesłane zostało pismo zapraszające na spotkanie z komitetem protestacyjnym przeciwko II wariantowi, Pan Dyrektor mówi iż są to konsultacje.

Dyrektor J. Staniaszek wyjaśnił, iż każde rozmowy, z jakimkolwiek komitetem i z kimkolwiek są to konsultacje, w tym również z władzą gminy, ze wszystkimi.

Wójt Turośni Kościelnej wyraził stanowisko, iż spotkanie z komitetem protestacyjnym ma inny charakter niż konsultacje społeczne potrzebne do Warszawy.

Dyrektor J. Staniszek wyjaśnił, iż spotkanie z komitetem odbywa się na temat Obwodnicy Białegostoku i jest konsultacją przebiegu omawianej obwodnicy.

Członek Komitetu protestacyjnego zauważył, iż pierwszy projekt został zatwierdzony dawno temu, dzięki czemu wszyscy ludzie wiedzieli o przebiegu drogi. Nagle następuje zmiana bo coś tam, bo ogródki działkowe i politechnika (przypis protokołu – Pani dr E. Broniewicz i Pan dr W. Kwiatkowski) chce przesunąć trasę komuś na głowę. Zauważył, iż tam ludzie przyjeżdżają tylko na jakiś czas. Wyraził także wątpliwość czy wszystko było badane bo łączki podmokłe, bobry są na każdym podmokłym terenie, a druga wersja obwodnicy (niebieska) również idzie przy olszynach, na podmokłych terenach.

Dyrektor J. Staniaszek przypomniał, iż liczby dotyczące budynków były już podawane. W zasięgu oddziaływania czerwonego wariantu, w odległości mniejszej od 200 m znajduje się 72 budynki, w odległości mniejszej od 100 m - 15 budynków. Obliczenia zostały wykonane na podstawie ortofotomapy, po to by nie było żadnych wątpliwości, przedstawiono na zdjęciach lotniczych wykonanych w 2007 r. Wariant niebieski, w odległości mniejszej niż 200 m występuje 30 budynków (dwukrotnie mniej niż w czerwonym) a w odległości mniejszej od 100 m - 5 budynków (3 krotnie mniej niż w czerwonym).

Pan Godlewski ze wsi Nagórki stwierdził, że skoro ogromna ilość budynków jest skoncentrowana wokół czerwonej trasy to dlaczego nie ma protestów społecznych, z czego to wynika.

Pan Dyrektor J. Staniaszek wyjaśnił, iż wynika to z faktu przyjęcia na ZOPI jako rekomendowanego, wedle wszystkich kryteriów, wariantu niebieskiego. Gdyby rekomendowany został wariant czerwony to również byłyby protesty.

Pan J. Ołdziej zadał pytanie, dlaczego od początku jest rekomendowany wariant niebieski. Już na spotkaniu w Tołczach projektant mówił, iż niebieski jest najlepszy.

W swoim wystąpieniu Wójt Gminy Juchnowiec Kościelny Jakubowicz stwierdził, nie ma stażu w wójtowaniu takiego jak Wójt Turośni Kościelnej, ale nad sprawami dróg i komunikacji spędził wiele lat. Zauważył, iż w chwili obecnej projektanci są w ogniu. Mieszkańcy mają pretensje do władz a przecież różne są podejścia do pracy na rzec społeczności lokalnej. Przy projektowaniu, zdaniem Wójta, rozpatruje się wszystkie kryteria zarówno te ogólne jak i kryteria ochrony środowiska, które od pewnego czasu mają największe znaczenie. Zapomniano natomiast, chyba, o kryteriach miejscowych, a tak naprawdę zapomniano o człowieku. Ważnym elementem są podejmowane w dyskusjach przez mieszkańców są kryteria własnościowe. Ziemia w Gminie Juchnowiec Kościelny  od niedawna stała się bardzo droga i ważna. Juchnowiec Kościelny jest bardzo blisko Białegostoku. O prawidłowym sąsiedztwie mówi się od 1994 r. lecz temat ten, prócz zapisów strategii Miasta Białegostoku nigdy faktycznie nie zaistniał. Najpierw zlokalizowano wysypisko śmieci, na terenie gminy Juchnowiec Kościelny, na którego lokalizację ani urząd Gminy ani mieszkańcy nie mają wpływu. Pojawia się lotnisko, które dotyka mieszkańców Juchnowca Kościelnego. W momencie, kiedy w mieście zaczęło się robić gęściej mieszkańcy uciekają za miasto. W Juchnowcu Kościelnym są najdroższe ziemie. Ludzie wracają na swoje co powoduje zmianę ustroju Juchnowca Kościelnego, który do niedawna był gminą wiejską. W okolicy planowanej obwodnicy są duże gospodarstw mleczne, na które będzie oddziaływać obwodnica. Krowy nie będą mogły się paść w okolicy drogi. Lokalizując więc w taki sposób obwodnicę dotyka się tkanki bardzo żywej i istotnej dla mieszkańców.

Jeżeli chodzi o konsultacje to były prowadzone wcześniej i gmina wyraziła stanowisko już w marcu. Czerwona linia została już przyjęta i protest przeciwko niebieskiemu wariantowi został wysłany już w marcu. Obecnie to projektanci muszą przekonać gminę i mieszkańców że niebieska wersja obwodnicy jest lepsza.

Wójt stwierdził, iż wie, że Polacy nie umieją ze sobą rozmawiać, a jak już trzeba coś zrobić wykorzystuje się specustawę. Zdaniem Wójta tak nie może być.  W Białymstoku popełniono grzech komunikacyjny, który powstał w 2000 r. poprzez budowanie supermarketów prawie w centrum miasta. Obecnie wszystkie problemy są wyrzucane z miasta do gminy bez konsultacji, co powoduje bunt. Narzucane są propozycje bez rozmowy z mieszkańcami. Wiadomym jest iż rozmowa to najtrudniejszy element konsultacji.

Wójt podziękował mieszkańcom gminy Turośni i Juchnowca Kościelnego za to iż dbają o swoje sprawy.

Wyrazem troski o sprawy ludzi było złożenie propozycji w sprawie budowy lotniska celem przebudzenia władz miejskich i wojewódzkich, iż problem, który pojawia się w mieście lub wokół, dotyczy szerszej grupy ludzi nie tylko w granicach miasta.

Następnie wystąpił Pan Henryk Cichosz z m. Lewickie pytając, dlaczego nie przeprowadzono konsultacji we wsiach przez których grunty przeprowadzana jest obwodnica. Dlaczego prowadzenie konsultacji zostało przerzucone na barki gmin. Dlaczego na siłę forsowana jest trasa niebieska prowadząca do zniszczenia gospodarstw wysokotowarowych, powodująca wycięcie kilkunastu hektarów lasów. Trasa czerwona była pewna od szeregu lat, wszystko było ustalone i raptem to zginęło, komu na tym zależy i skąd przyspieszone tempo.

Pan Wojewódzki ze wsi Rumejki wystąpił zauważając, iż zainwestował w oborę 700 tys. PLN. Droga w wariancie niebieskim będzie dotykała 6 gospodarstw, które posiadają 300 szt. bydła. Zlikwidowana została cukrownia, co spowodowało stratę 200 ton paszy, którą były wysłodki z cukrowni. Trasa niebieska spowoduje okrojenie o 2 ha pola i nie będzie miał czy nakarmić krów.

Dodatkowo stwierdził, iż trasę zmieniono po to by były protesty ludzi co doprowadzi do tego iż nie będzie drogi. Stwierdził, iż to jest właśnie wykonywane w taki sposób by ludzie protestowali, co doprowadzi do tego, że nie powstanie droga i by na Podlasiu powstała puszcza. Zdaniem Pana Wojewódzkiego to jest tylko wirtualna komputerowo zrobiona droga która nie powstanie.

Stwierdził, iż w 2000 otrzymał kredyty pod warunkiem uprawy buraka. Powtórzył, iż na terenie przecinanym niebieskim wariantem obwodnicy, jest 300 szt. bydła, których nie będzie można wyżywić.

Sołtys wsi Kolonia Lewickie stwierdził, iż Dyrektor J. Staniaszek podczas Agroligi gratulował mu gospodarstwa. Zadał pytanie, czy Pan Dyrektor zdaje sobie sprawę jaka to inwestycja. Wyraził zdanie, iż na dzień dzisiejszy Pan Dyrektor nie posiada 0,1 tego majątku co Pan Sołtys i chce go zniszczyć. Zauważył, iż na konsultacjach w Juchnowcu, w lipcu 2007 r. Projektant w perfidny sposób mówił, iż lasu nie ma.

Dodatkowo zauważył, iż w przypadku prowadzenia obwodnicy GDDKiA będzie zobowiązania wypłacić co do złotówki wartość gospodarstwa, na podstawie jego wyceny.

Dodatkowo zauważył, iż niebieski wariant dzieli gminę na pół. Podkreślił, iż w chwili obecnej dokonywane jest barbarzyństwo i gdybym posiadał taczkę to wywiózłbym Pana Dyrektora na taczce.

Zauważył, iż Pani Jakubowicz w swoim programie telewizyjnym pokarze te łąki, bobry.

Pan Dyrektor J. Staniaszek odpowiadając podkreślił, iż bardzo łatwo jest szermować hasłami populistycznymi. Zauważył, iż cały czas przedstawiane są procedury, kryteria i co z ich zastosowania wynika. Jest to dalszy ciąg konsultacji i ostateczna decyzja będzie podejmowana na KOPI.

Jerzy Siemieńczuk z Hermanówki zauważył problem dotyczący kryteriów. Wyraził zadowolenie z faktu, że konsultacje jeszcze trwają stwierdzając, iż do tej pory były prowadzone wadliwie. Dodał, że pod protestami przeciwko niebieskiemu wariantowi obwodnicy podpisało się ok. 1000 osób. Po uzyskaniu pełnego dostępu do ekspertyzy środowiskowej okazało się, iż zawiera ona kilka błędów merytorycznych. Pan Siemieńczuk wyraził zdanie, iż ekspertyza powinna zostać wykonana, nawet tą samą metodyką ale przez inną niezależną firmę. Stwierdził również, iż w sposób mylny zostały zinterpretowane wyniki analizy.

Pani dr E. Broniewicz stwierdziła, iż osoby wykonujące analizę są skłonne poprawić błędy.

Pan Siemieńczuk kontynuując zauważył, iż w lasach na niebieskim wariancie również występują łosie. Dodatkowo stwierdził, iż jeżeli przeciwko czerwonemu przebiegowi będą protesty Komitet Protestacyjny jest skłonny rozmawiać z protestującymi przeciw czerwonemu wariantowi. Ponadto, ponownie powtórzył, iż w wykonanej analizie są błędy merytoryczne i jego zdaniem ekspertyza powinna być przeprowadzona dodatkowo przez niezależne grono ekspertów.

Pan Dyrektor J. Staniaszek poprosił o wskazanie błędów analizy.

Pani Agnieszka Maliszewska, reprezentująca społeczny komitet mieszkańców wokół wsi Halickie, Kuriany wyjaśniła, iż protesty przeciwko wariantowi czerwonemu są i komitet, który reprezentuje protestuje już od 4 lat przeciwko wariantowi czerwonemu na odcinku od węzła Kudrycze do węzła Grabówka. Dodała, iż Społeczny komitet został zaproszony, więc jest to element konsultacji. Podkreśliła iż  nie chce się wypowiadać w kwestii odcinka od węzła Księżyno do węzła Kudrycze. Wyraziła życzenie, aby zostało zaprotokołowane, że nie odpowiada komitetowi wariant czerwony na odcinku od węzła Kudrycze do węzła Grabówka. Nie zostało zmienione stanowisko. Dodała, iż wysyłanie sygnałów i protestów w pewnym stopniu przyniosło oczekiwany efekt. Podtrzymała, że społeczny komitet protestujący jest w dalszym ciągu przeciwko czerwonemu wariantowi.

Pani Anna Gierej Hermanówka w wystąpieniu stwierdziła, iż warianty dotyczące odcinka Kudrycze – Kuriany są 2 i mają zaprojektowane podłączenia do obydwu wariantów i do czerwonego i do niebieskiego, z tym że jej zdaniem niebieski na tym odcinku jest wariantem korzystniejszym. S19 odeszła na zachód i na północy od Hermanówki łączy się z obwodnicą. Zadała pytanie, czy poprzez węzeł w Hermanówce są połączenia z drogą powiatową.

Odpowiadając Projektant wyjaśnił, iż podłączenie drogi powiatowej odbywać się będzie, prawdopodobnie poprzez węzeł zintegrowany. Wykonane zostało to zgodnie z sugestią miasta, by udostępnić wylot w kierunku południowym.

Pani Anna Gierej zapytała, czy wersja węzła przedstawiana na spotkaniu została udostępniona w gminie.

Projektant wyjaśnił, iż rozważane są warianty i zamiast węzła Nowosady, którego istnienie nie zostało ostatecznie przesądzone, wykonane zostało połączenie węzła z drogą powiatową.

Pani A. Gierej poprosiła, by wyjaśnić jaka jest różnica w rozwiązaniu węzłów i połączeń w wariancie czerwonym.

Projektant wyjaśnił, iż węzeł na obwodnicy łączy drogę 65 z drogą S19

Pani A. Gierej podkreśliła, iż do drogi na odcinku Kudrycze – Grabówka odbyło się KOPI a do pozostałego odcinka jeszcze nie. Wariant czerwony jest, jej zdaniem, prostszy, tańszy i dalej od budynków. Kilkadziesiąt tysięcy samochodów będzie mijało Hermanówkę w przypadku wykonania wariantu niebieskiego. Zadała pytanie, czy jest przewidziane odszkodowanie dla ludzi za utracony warsztat pracy. Prowadzona droga nie musi biec blisko budynków, by zniszczony został warsztat pracy mieszkańców.

Dyrektor J. Staniaszek wyjaśnił, iż w przypadku zobowiązań unijnych, wynikających z wdrażania opłat obszarowych rolniczych problem pojawiał się już przy innych tematach. Na prośbę Dyr. Doroszkiewicza Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa odpowiedziała, iż jeżeli powierzchnia gospodarstwa się zmniejsza w wyniku ustalenia lokalizacji drogi to traktuje się taką zmianę jako działenie siły wyższej.

Sołtys wsi Kolonia Lewickie stwierdził, iż ONW nie ma nic do obwodnicy. ONW jest wsparciem finansowym dla gospodarstw o niekorzystnych warunkach gospodarowania. W ciągu 5 lat nie wejdzie obwodnica więc nie ma zastosowanie ONW.

Dyrektor J. Staniaszek wyjaśnił, iż przy stosowania dopłat ONW jest obowiązek 5 letniego wykorzystania tej samej powierzchni, jeżeli zmniejszy się powierzchnia to można stracić dotację. W przypadku natomiast lokalizacji drogi przypadek taki traktuje się jako siła wyższa i należy poinformować ARiMR w terminie 7 dni by rolnik niczego nie stracił, będzie tylko zmniejszona powierzchnia upraw.

Sołtys nie zgodził się z Panem Dyrektorem i zarzucił, iż Pan Dyrektor robi mętlik i zwala na ONW.

Dyrektor J. Staniaszek stwierdził, iż zostanie przyniesione pismo. Wyjaśnił także, iż padło pytanie co z odszkodowaniami. Jest w tej chwili przygotowywana ustawa, która mówi o kosztach odtworzeniowych. Do kosztów odtworzeniowych zalicza się oprócz wycen przez rzeczoznawcę również inne koszty związane z zakupem, poszukiwaniem odpowiednich terenów, z tym że nie mogą być wyższe niż 50% wartości wywłaszczanej nieruchomości. Jeżeli chodzi o zasięg emisji zanieczyszczenia terenu ze spalin, zgodnie z oceną naszych ekspertów sięga ona około 100 m od drogi. Jeżeli chodzi o hałas jest to około 250 – 300 m.

Pan Markuszewski z Juchnowca Kościelnego zwrócił się do Pani Dyrektor E. Welc z prośbą o wyjaśnienie specustawy.

Pani Dyrektor E. Welc wyjaśniła, iż specustawa jest szczególną ustawą uchwaloną przez sejm i obowiązującą od maja 2003 roku. Przedtem lokalizowało się inwestycję na podstawie planów miejscowych i ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym; prawie budowlanym. Wcześniej, jeżeli czegoś nie było w planie miejscowym, to nie można było tego budować. Z tego też względu, umieszczone wcześniej w planach miejscowych rezerwa terenu pod drogi blokowała budowę innych obiektów. Ale został przez sejm przyjęty priorytet budowy dróg i dlatego są stosowane przepisy specustawy pomijające przepisy związane z zagospodarowaniem przestrzennym.

Wójt Turośni Kościelnej zauważył, iż konsultacje społeczne są wpisane w szczególne ryzyko inwestycji o dużych oddziaływaniach środowiskowych.

Pani Dyrektor E. Welc wyjaśniła iż, przepisy specustawy obowiązują od maja 2003 r. Do grudnia 2006 r. specustawa obowiązywała wyłącznie w stosunku do dróg krajowych obecnie obowiązuje w stosunku do wszystkich dróg, w tym i do dróg gminnych. GDDKiA zwraca się do Wojewody z wnioskiem o lokalizację drogi wraz z projektem podziału nieruchomości. Na tą lokalizację Wojewoda wydaje decyzję w granicach wniosku. Sam Wojewoda nie może ani zmienić ani ograniczyć ani przesunąć lokalizacji drogi. Na podstawie decyzji lokalizacyjnej jest wydawane pozwolenie na budowę. Od grudnia 2006 r. ustawa obowiązuje dla wszystkich dróg. Ustawa uwzględnia przepisy prawa ochrony środowiska i zobowiązała do tego, że przed wydaniem decyzji lokalizacyjnej drogi na wniosek GDDKiA musi być wydana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia. W sumie decyzja środowiskowa przesądza faktyczny przebieg drogi. Jeżeli chodzi o urzędnika to nie może on odpowiedzieć czy ustawa jest zgodna z konstytucją czy nie, gdyż do tego są właściwe organy. Z informacji Pani Dyrektor wynika, iż ustawa była badana przez Trybunał Konstytucyjny i nie stwierdził on niezgodności.

Kontynuując Pan Markuszewski zadał pytanie, ile czasu jest na odwołanie od decyzji i kiedy się decyzja uprawomocni.

Pani Dyrektor E. Welc wyjaśniła, iż na odwołanie jest 14 dni, jednak grunty przechodzą na własność skarbu państwa, w przypadku dróg krajowych, z chwilą gdy decyzja stanie się osta

  drukuj