GENERALNA DYREKCJA DRÓG
PUBLICZNYCH
OGÓLNE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
D - 08.02.00
CHODNIKI
Warszawa 1998
Opracowanie wykonano na zlecenie
Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych
Zgodnie z decyzją Generalnego
Dyrektora Dróg Publicznych niniejsza ogólna specyfikacja techniczna stanowi
obowiązującą podstawę sporządzenia szczegółowej specyfikacji technicznej przy
zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich oraz jest
zalecona do wykorzystania przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Jednostka autorska,
opracowanie edytorskie i rozpowszechnienie:
Branżowy Zakład Doświadczalny Budownictwa Drogowego i Mostowego, Sp. z o.o.
03-802 Warszawa, ul. Skaryszewska 19, tel./fax (0-22) 818-58-29
Konsultacje:
Wydział
Budowy Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych w Warszawie
Treść ogólnej specyfikacji technicznej jest aktualna na dzień 30 kwietnia 1998 r.
Przy sporządzaniu szczegółowej specyfikacji technicznej
należy ewentualnie uaktualnić przepisy zawarte w wykorzystywanej niniejszej
ogólnej specyfikacji technicznej.
NAJWAŻNIEJSZE OZNACZENIA I SKRÓTY
OST |
- ogólna specyfikacja techniczna |
SST |
- szczegółowa specyfikacja techniczna |
SPIS SPECYFIKACJI
D-08.02.00
CHODNIKI
D-08.02.01 CHODNIK Z PŁYT CHODNIKOWYCH BETONOWYCH
D-08.02.02 CHODNIK Z BRUKOWEJ KOSTKI BETONOWEJ
D-08.02.03 CHODNIK Z PŁYT KAMIENNYCH
D-08.02.04 CHODNIK Z KLINKIERU
D-08.02.05 CHODNIK Z MIESZANKI MINERALNO-ASFALTOWEJ
D-08.02.06 CHODNIK Z ASFALTU LANEGO
D-08.02.07 CHODNIK Z KOSTKI KAMIENNEJ
D - 08.02.01
CHODNIK Z PŁYT
CHODNIKOWYCH BETONOWYCH
SPIS
TREŚCI
D-08.02.01
CHODNIK Z PŁYT CHODNIKOWYCH BETONOWYCH
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem chodnika z płyt chodnikowych betonowych.
Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich.
Zaleca się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem chodnika:
- z płyt chodnikowych betonowych 35 x 35 cm,
- z płyt chodnikowych betonowych 50 x 50 cm.
1.4.1. Płyty chodnikowe betonowe - prefabrykowane płyty betonowe przeznaczone do budowy chodników dla pieszych.
1.4.2. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami i z definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2.1. Rodzaje
W zależności od wymiarów i kształtu, rozróżnia się następujące rodzaje płyt chodnikowych betonowych:
A - płyta normalna kwadratowa,
B - płyta połówkowa,
C - płyta infuła,
D - płyta narożnikowa ścięta,
E - płyta narożnikowa kwadratowa.
2.2.2. Odmiany
W zależności od technologii produkcji płyty rozróżnia się odmiany:
płyta jednowarstwowa - 1,
płyta dwuwarstwowa - 2.
2.2.3. Gatunki
W zależności od dopuszczalnych wielkości i liczby uszkodzeń oraz odchyłek wymiarowych rozróżnia się gatunki płyt:
- gatunek I - G1,
- gatunek II - G2.
Płyty chodnikowe betonowe powinny odpowiadać wymaganiom BN-80/6775-03/01 [7] i BN-80/6775-03/03 [8].
Przykład oznaczenia płyty chodnikowej normalnej połówkowej (B) jednowarstwowej (1) o wymiarach 35 x 17,5 cm gat. I:
Płyta chodnikowa B-1 35/17,5 BN-80/6775-03/03 [8].
Co najmniej co 50-ta płyta na stronie nie narażonej na ścieranie powinna mieć podany w sposób trwały: znak wytwórni, symbole elementu, datę produkcji i znak kontroli odbiorczej.
2.3.1. Kształt i wymiary
Kształt płyt chodnikowych betonowych podano na rys. 1, a wymiary płyt podano w tablicy 1.
Rysunek
1. Rodzaje płyt chodnikowych betonowych
Tablica 1. Wymiary płyt chodnikowych betonowych
Rodzaj |
Wymiary płyt, mm |
Grubość |
|||
płyty |
a |
b |
c |
d |
płyty h, mm |
A |
35 50 |
- |
- |
- |
min 5 |
B |
35 50 |
17,5 25 |
- |
- |
max 7 |
C |
35 |
- |
49,7 |
25 |
|
D |
- |
- |
49,7 |
25 |
|
E |
- |
- |
- |
25 |
|
Dopuszczalne odchyłki wymiarów płyt chodnikowych betonowych podano w tablicy 2.
Tablica 2. Dopuszczalne odchyłki wymiarów płyt chodnikowych betonowych
Rodzaje |
Dopuszczalne odchyłki, mm |
|
wymiaru |
Gatunek I |
Gatunek II |
a, b, c, d, h |
± 2 |
± 3 |
2.3.2. Dopuszczalne wady i uszkodzenia
Dopuszczalne wady i uszkodzenia powierzchni i krawędzi płyt chodnikowych betonowych podano w tablicy 3.
Tablica 3. Dopuszczalne wady i uszkodzenia
Rodzaj wad i uszkodzeń |
Dopuszczalna wielkość wad i uszkodzeń |
||
płyt chodnikowych betonowych |
Gatunek 1 |
Gatunek 2 |
|
Wklęsłość lub wypukłość powierzchni i krawędzi, mm |
2 |
3 |
|
Szczerby i uszkodzenia krawędzi i naroży |
ograniczających powierzchnie górne (ścieralne), mm |
niedopuszczalne |
|
|
ograniczających pozostałe powierzchnie: |
|
|
|
- liczba max |
2 |
2 |
|
- długość, mm, max |
20 |
40 |
|
- głębokość, mm, max |
6 |
10 |
2.3.3. Składowanie
Płyty chodnikowe betonowe powinny być składowane rębem, płaszczyznami górnymi ku sobie, na podłożu wyrównanym i odwodnionym. Płyty powinny być posegregowane według rodzajów, odmian i gatunków. Płyty należy ustawiać na podkładkach drewnianych oraz zabezpieczać krawędzie przed uszkodzeniem przekładkami drewnianymi.
2.3.4. Beton i jego składniki
2.3.4.1. Beton do produkcji płyt chodnikowych
Do produkcji płyt chodnikowych betonowych jednowarstwowych należy stosować beton klasy B 25 i B 30.
W przypadku płyt dwuwarstwowych, górna (ścieralna) warstwa płyt powinna być wykonana z betonu klasy B 30.
2.3.4.2. Cement
Do produkcji płyt chodnikowych betonowych należy stosować cement portlandzki klasy nie niższej niż „32,5” wg PN-B-19701 [4].
Przechowywanie cementu powinno być zgodne z BN-88/6731-08 [6].
2.3.4.3. Kruszywo do betonu
Kruszywo do betonu powinno odpowiadać wymaganiom PN-B-06712 [2].
2.3.4.4. Woda
Woda powinna być odmiany „1” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250 [5].
Cement na podsypkę i do zaprawy powinien być cementem portlandzkim klasy „32,5”, odpowiadający wymaganiom PN-B-19701 [4].
Piasek na podsypkę powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-06712 [2], a do zaprawy cementowo-piaskowej PN-B-06711 [1].
Woda powinna być odmiany „1” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250 [5].
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Roboty wykonuje się ręcznie przy zastosowaniu sprzętu pomocniczego:
- betoniarek do wytwarzania betonu i zapraw oraz przygotowania podsypki cementowo-piaskowej,
- wibratorów płytowych, ubijaków ręcznych lub mechanicznych.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
Płyty chodnikowe betonowe mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu po osiągnięciu przez beton wytrzymałości minimum 0,7 wytrzymałości projektowanej.
Płyty powinny być zabezpieczone przed przemieszczeniem się i uszkodzeniami w czasie transportu, a górna ich warstwa nie powinna wystawać poza ściany środka transportu więcej niż 1/3 wysokości tej płyty.
Transport pozostałych materiałów, stosowanych do wykonania chodnika z płyt chodnikowych betonowych, podano w OST D-08.01.01 „Krawężniki betonowe” pkt 4.3.
Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Koryto wykonane w podłożu z gruntu rodzimego lub nasypowego powinno być wyprofilowane zgodnie z projektowanymi spadkami podłużnymi i poprzecznymi chodnika oraz zgodnie z wymaganiami podanymi w OST D-04.01.01 „Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczeniem podłoża”. Wskaźnik zagęszczenia koryta nie może być mniejszy od 0,97 według normalnej metody Proctora.
Grubość podsypki po zagęszczeniu powinna zawierać się w granicach od 3 do 5 cm. Podsypka powinna być zwilżona wodą, zagęszczona i wyprofilowana.
Jeżeli w dokumentacji projektowej przewidziana jest warstwa odsączająca pod chodnikiem, to jej wykonanie powinno być zgodne z warunkami określonymi w OST D-04.02.01 „Warstwy odsączające i odcinające”.
Płyty przy krawężnikach należy układać w taki sposób, aby ich górna krawędź znajdowała się powyżej górnej krawędzi krawężnika.
Przy urządzeniach naziemnych uzbrojenia podziemnego płyty odpowiednio docięte należy układać w jednym poziomie, regulując wysokość urządzeń naziemnych do poziomu chodnika.
Płyty chodnikowe układane przy urządzeniach naziemnych uzbrojenia podziemnego należy zalać zaprawą cementowo-piaskową.
Płyty należy układać zgodnie ze wzorem wskazanym w dokumentacji projektowej.
Płyty na łukach o promieniu ponad 30 m należy tak układać, aby spoiny rozszerzały się wachlarzowo. Płyty mogą być przycinane.
Płyty na łukach o promieniu do 30 m powinny być układane w odcinkach prostych, łączących się przy użyciu trójkątów lub trapezów wykonanych z płyt odpowiednio docinanych. Wielkość trójkątów dostosować należy do szerokości chodnika i promienia łuku.
Szerokość spoin na odcinkach prostych nie powinna przekraczać 0,8 cm. Szerokość spoin na łukach nie powinna być większa niż 3 cm.
Spoiny pomiędzy płytami po oczyszczeniu powinny być zamulone piaskiem na pełną grubość płyty lub wypełnione zaprawą cementowo-piaskową.
Chodnik, którego spoiny wypełnione są zaprawą cementową, należy pokryć warstwą piasku grubości od 1,0 do 1,5 cm. Piasek należy zwilżyć wodą i utrzymywać w stanie wilgotnym w ciągu 10 dni.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania materiałów przeznaczonych do budowy chodnika i przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi do akceptacji.
6.2.1. Badania płyt chodnikowych
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego należy przeprowadzić na podstawie oględzin elementu przez pomiar i policzenie uszkodzeń występujących na powierzchniach i krawędziach elementu, dopuszczalne wady i uszkodzenia podano w tablicy 3. Pomiary długości i głębokości uszkodzeń należy wykonać za pomocą przymiaru stalowego lub suwmiarki z dokładnością do 1 mm, zgodnie z ustaleniami PN-B-10021 [3].
Sprawdzenie kształtu i wymiarów elementów należy przeprowadzić z dokładnością do 1 mm przy użyciu suwmiarki oraz przymiaru stalowego lub taśmy, dopuszczalne odchyłki podano w tablicy 2. Sprawdzenie kątów prostych w narożach elementów wykonuje się przez przyłożenie kątownika do badanego naroża i zmierzenia odchyłek z dokładnością do 1 mm.
Pozostałe badania płyt chodnikowych należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w BN-80/6775-03/01 [7] i BN-80/6775-03/03 [8].
6.2.2. Badania pozostałych materiałów
Badania pozostałych materiałów stosowanych do wykonania chodnika z płyt betonowych powinny obejmować wszystkie właściwości, określone w normach podanych dla odpowiednich materiałów wg pkt 2.
6.3. Badania w czasie robót
6.3.1. Sprawdzenie podłoża
Sprawdzenie podłoża polega na stwierdzeniu zgodności z dokumentacją projektową i odpowiednimi SST.
Dopuszczalne tolerancje wynoszą dla:
- głębokości koryta:
- o szerokości do 3 m: ± 1 cm,
- o szerokości powyżej 3 m: ± 2 cm,
- szerokości koryta: ± 5 cm.
6.3.2. Sprawdzenie podsypki
Sprawdzenie podsypki w zakresie grubości i wymaganych spadków poprzecznych i podłużnych polega na stwierdzeniu zgodności z dokumentacją projektową oraz pkt 5.3 niniejszej OST. Dopuszczalne odchylenia w grubości podsypki nie mogą przekraczać ± 1 cm.
6.3.3. Sprawdzenie wykonania chodnika
Sprawdzenie prawidłowości wykonania chodnika polega na stwierdzeniu zgodności wykonania z dokumentacją projektową oraz wymaganiami pkt 5.5 niniejszej OST.
Sprawdzenie konstrukcji chodnika przeprowadzać należy w następujący sposób: na każde 200 m2 chodnika z płyt betonowych należy zdjąć 2 płyty w dowolnym miejscu i zmierzyć grubość podsypki oraz sprawdzić układ płyt chodnika.
6.4.1. Sprawdzenie równości chodnika
Sprawdzenie równości przeprowadzać należy łatą co najmniej raz na każde 150 do 300 m2 ułożonego chodnika i w miejscach wątpliwych, jednak nie rzadziej niż co 50 m chodnika. Dopuszczalny prześwit pod łatą nie powinien przekraczać 1,0 cm.
6.4.2. Sprawdzenie profilu podłużnego
Sprawdzenie profilu podłużnego przeprowadzać należy za pomocą niwelacji, biorąc pod uwagę punkty charakterystyczne, jednak nie rzadziej niż co 100 m.
Odchylenia od projektowanej niwelety chodnika w punktach załamania niwelety nie mogą przekraczać ± 3 cm.
6.4.3. Sprawdzenie profilu poprzecznego
Sprawdzenie profilu poprzecznego dokonywać należy szablonem z poziomicą, co najmniej raz na każde 150 do 300 m2 chodnika i w miejscach wątpliwych, jednak nie rzadziej niż co 50 m. Dopuszczalne odchylenia od projektowanego profilu wynoszą ± 0,3%.
6.4.4. Sprawdzenie równoległości spoin
Sprawdzenie równoległości spoin należy przeprowadzać za pomocą dwóch sznurów napiętych wzdłuż spoin i przymiaru z podziałką milimetrową. Dopuszczalne odchylenie wynosi ± 1 cm.
6.4.5. Sprawdzenie szerokości i wypełnienia spoin
Sprawdzenie szerokości spoin należy przeprowadzać przez usunięcie spoin na długości około 10 cm w trzech dowolnych miejscach na każde 200 m2 chodnika i zmierzenie ich szerokości oraz wypełnienia.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego chodnika z płyt betonowych.
Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
Cena wykonania 1 m2 chodnika z płyt betonowych obejmuje:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania,
- wykonanie koryta,
- ew. wykonanie warstwy odsączającej,
- rozścielenie podsypki piaskowej lub cementowo-piaskowej wraz z jej przygotowaniem,
- ułożenie płyt,
- wypełnienie spoin piaskiem lub zaprawą cementową,
- pielęgnację przez posypywanie piaskiem i polewanie wodą,
- przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
1. |
PN-B-06711 |
Kruszywo mineralne. Piasek do betonów i zapraw |
2. |
PN-B-06712 |
Kruszywa mineralne do betonu zwykłego |
3. |
PN-B-10021 |
Prefabrykaty budowlane z betonu. Metody pomiaru cech geometrycznych |
4. |
PN-B-19701 |
Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności |
5. |
PN-B-32250 |
Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw |
6. |
BN-88/6731-08 |
Cement. Transport i przechowywanie |
7. |
BN-80/6775-03/01 |
Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg, ulic, parkingów i torowisk tramwajowych. Wspólne wymagania i badania |
8. |
BN-80/6775-03/03 |
Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg, ulic, parkingów i torowisk tramwajowych. Płyty chodnikowe. |
Nie występują.
D - 08.02.02
CHODNIK Z
BRUKOWEJ
KOSTKI BETONOWEJ
SPIS TREŚCI
D-08.02.02
CHODNIK Z BRUKOWEJ KOSTKI BETONOWEJ
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem chodnika z brukowej kostki betonowej.
Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich.
Zaleca się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem chodnika z brukowej kostki betonowej.
1.4.1. Betonowa kostka brukowa - kształtka wytwarzana z betonu metodą wibroprasowania. Produkowana jest jako kształtka jednowarstwowa lub w dwóch warstwach połączonych ze sobą trwale w fazie produkcji.
1.4.2. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami i z definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2.1. Aprobata techniczna
Warunkiem dopuszczenia do stosowania betonowej kostki brukowej w budownictwie drogowym jest posiadanie aprobaty technicznej, wydanej przez uprawnioną jednostkę.
2.2.2. Wygląd zewnętrzny
Struktura wyrobu powinna być zwarta, bez rys, pęknięć, plam i ubytków.
Powierzchnia górna kostek powinna być równa i szorstka, a krawędzie kostek równe i proste, wklęśnięcia nie powinny przekraczać 2 mm dla kostek o grubości £ 80 mm.
2.2.3. Kształt, wymiary i kolor kostki brukowej
Do wykonania nawierzchni chodnika stosuje się betonową kostkę brukową o grubości 60 mm. Kostki o takiej grubości są produkowane w kraju.
Tolerancje wymiarowe wynoszą:
- na długości ± 3 mm,
- na szerokości ± 3 mm,
- na grubości ± 5 mm.
Kolory kostek produkowanych aktualnie w kraju to: szary, ceglany, klinkierowy, grafitowy i brązowy.
2.2.4. Cechy fizykomechaniczne betonowych kostek brukowych
Betonowe kostki brukowe powinny mieć cechy fizykomechaniczne określone w tablicy 1.
Tablica 1. Cechy fizykomechaniczne betonowych kostek brukowych
Lp. |
Cechy |
Wartość |
1 |
Wytrzymałość na ściskanie po 28 dniach, MPa, co najmniej a) średnia z sześciu kostek b) najmniejsza pojedynczej kostki |
60 50 |
2 |
Nasiąkliwość wodą wg PN-B-06250 [2], %, nie więcej niż |
5 |
3 |
Odporność na zamrażanie, po 50 cyklach zamrażania, wg PN-B-06250 [2]: a) pęknięcia próbki b) strata masy, %, nie więcej niż c) obniżenie wytrzymałości na ściskanie w stosunku do wytrzymałości próbek nie zamrażanych, %, nie więcej niż |
brak 5 20 |
4 |
Ścieralność na tarczy Boehmego wg PN-B-04111 [1], mm, nie więcej niż |
4 |
2.3.1. Cement
Do produkcji kostki brukowej należy stosować cement portlandzki, bez dodatków, klasy nie niższej niż „32,5”. Zaleca się stosowanie cementu o jasnym kolorze. Cement powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-19701 [4].
2.3.2. Kruszywo do betonu
Należy stosować kruszywa mineralne odpowiadające wymaganiom PN-B-06712 [3].
Uziarnienie kruszywa powinno być ustalone w recepcie laboratoryjnej mieszanki betonowej, przy założonych parametrach wymaganych dla produkowanego wyrobu.
2.3.3. Woda
Woda powinna być odmiany „1” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250 [5].
2.3.4. Dodatki
Do produkcji kostek brukowych stosuje się dodatki w postaci plastyfikatorów i barwników, zgodnie z receptą laboratoryjną.
Plastyfikatory zapewniają gotowym wyrobom większą wytrzymałość, mniejszą nasiąkliwość i większą odporność na niskie temperatury i działanie soli.
Stosowane barwniki powinny zapewnić kostce trwałe wybarwienie. Powinny to być barwniki nieorganiczne.
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Małe powierzchnie chodnika z kostki brukowej wykonuje się ręcznie.
Jeśli powierzchnie są duże, a kostki brukowe mają jednolity kształt i kolor, można stosować mechaniczne urządzenia układające. Urządzenie składa się z wózka i chwytaka sterowanego hydraulicznie, służącego do przenoszenia z palety warstwy kostek na miejsce ich ułożenia.
Do zagęszczenia nawierzchni stosuje się wibratory płytowe z osłoną z tworzywa sztucznego.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
Uformowane w czasie produkcji kostki betonowe układane są warstwowo na palecie. Po uzyskaniu wytrzymałości betonu min. 0,7 wytrzymałości projektowanej, kostki przewożone są na stanowisko, gdzie specjalne urządzenie pakuje je w folię i spina taśmą stalową, co gwarantuje transport samochodami w nienaruszonym stanie.
Kostki betonowe można również przewozić samochodami na paletach transportowych producenta.
Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Koryto wykonane w podłożu powinno być wyprofilowane zgodnie z projektowanymi spadkami podłużnymi i poprzecznymi oraz zgodnie z wymaganiami podanymi w OST D-04.01.01 „Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczeniem podłoża”. Wskaźnik zagęszczenia koryta nie powinien być mniejszy niż 0,97 według normalnej metody Proctora.
Jeżeli dokumentacja projektowa nie określa inaczej, to nawierzchnię chodnika z kostki brukowej można wykonywać bezpośrednio na podłożu z gruntu piaszczystego o WP ³ 35 [6] w uprzednio wykonanym korycie.
Na podsypkę należy stosować piasek odpowiadający wymaganiom PN-B-06712 [3].
Grubość podsypki po zagęszczeniu powinna zawierać się w granicach od 3 do 5 cm. Podsypka powinna być zwilżona wodą, zagęszczona i wyprofilowana.
Jeżeli w dokumentacji projektowej dla wykonania chodnika przewidziana jest warstwa odsączająca, to jej wykonanie powinno być zgodne z warunkami określonymi w OST D-04.02.01 „Warstwy odsączające i odcinające”.
Z uwagi na różnorodność kształtów i kolorów produkowanych kostek, możliwe jest ułożenie dowolnego wzoru - wcześniej ustalonego w dokumentacji projektowej lub zaakceptowanego przez Inżyniera.
Kostkę układa się na podsypce lub podłożu piaszczystym w taki sposób, aby szczeliny między kostkami wynosiły od 2 do 3 mm. Kostkę należy układać ok. 1,5 cm wyżej od projektowanej niwelety chodnika, gdyż w czasie wibrowania (ubijania) podsypka ulega zagęszczeniu.
Po ułożeniu kostki, szczeliny należy wypełnić piaskiem, a następnie zamieść powierzchnię ułożonych kostek przy użyciu szczotek ręcznych lub mechanicznych i przystąpić do ubijania nawierzchni chodnika.
Do ubijania ułożonego chodnika z kostek brukowych, stosuje się wibratory płytowe z osłoną z tworzywa sztucznego dla ochrony kostek przed uszkodzeniem i zabrudzeniem. Wibrowanie należy prowadzić od krawędzi powierzchni ubijanej w kierunku środka i jednocześnie w kierunku poprzecznym kształtek.
Do zagęszczania nawierzchni z betonowych kostek brukowych nie wolno używać walca.
Po ubiciu nawierzchni należy uzupełnić szczeliny materiałem do wypełnienia i zamieść nawierzchnię. Chodnik z wypełnieniem spoin piaskiem nie wymaga pielęgnacji - może być zaraz oddany do użytkowania.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien sprawdzić, czy producent kostek brukowych posiada aprobatę techniczną.
Pozostałe wymagania określono w OST D-05.02.23 „Nawierzchnia z kostki brukowej betonowej”.
6.3. Badania w czasie robót
6.3.1. Sprawdzenie podłoża
Sprawdzenie podłoża polega na stwierdzeniu zgodności z dokumentacją projektową i odpowiednimi SST.
Dopuszczalne tolerancje wynoszą dla:
- głębokości koryta:
- o szerokości do 3 m: ± 1 cm,
- o szerokości powyżej 3 m: ± 2 cm,
- szerokości koryta: ± 5 cm.
6.3.2. Sprawdzenie podsypki
Sprawdzenie podsypki w zakresie grubości i wymaganych spadków poprzecznych i podłużnych polega na stwierdzeniu zgodności z dokumentacją projektową oraz pkt 5.3 niniejszej OST.
6.3.3. Sprawdzenie wykonania chodnika
Sprawdzenie prawidłowości wykonania chodnika z betonowych kostek brukowych polega na stwierdzeniu zgodności wykonania z dokumentacją projektową oraz wymaganiami pkt 5.5 niniejszej OST:
- pomierzenie szerokości spoin,
- sprawdzenie prawidłowości ubijania (wibrowania),
- sprawdzenie prawidłowości wypełnienia spoin,
- sprawdzenie, czy przyjęty deseń (wzór) i kolor nawierzchni jest zachowany.
6.4.1. Sprawdzenie równości chodnika
Sprawdzenie równości nawierzchni przeprowadzać należy łatą co najmniej raz na każde 150 do 300 m2 ułożonego chodnika i w miejscach wątpliwych, jednak nie rzadziej niż raz na 50 m chodnika. Dopuszczalny prześwit pod łatą 4 m nie powinien przekraczać 1,0 cm.
6.4.2. Sprawdzenie profilu podłużnego
Sprawdzenie profilu podłużnego przeprowadzać należy za pomocą niwelacji, biorąc pod uwagę punkty charakterystyczne, jednak nie rzadziej niż co 100 m.
Odchylenia od projektowanej niwelety chodnika w punktach załamania niwelety nie mogą przekraczać ± 3 cm.
6.4.3. Sprawdzenie przekroju poprzecznego
Sprawdzenie przekroju poprzecznego dokonywać należy szablonem z poziomicą, co najmniej raz na każde 150 do 300 m2 chodnika i w miejscach wątpliwych, jednak nie rzadziej niż co 50 m. Dopuszczalne odchylenia od projektowanego profilu wynoszą ± 0,3%.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego chodnika z brukowej kostki betonowej.
Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
Cena wykonania 1 m2 chodnika z brukowej kostki betonowej obejmuje:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania,
- wykonanie koryta,
- ew. wykonanie warstwy odsączającej,
- wykonanie podsypki,
- ułożenie kostki brukowej wraz z zagęszczeniem i wypełnieniem szczelin,
- przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
1. |
PN-B-04111 |
Materiały kamienne. Oznaczanie ścieralności na tarczy Boehmego |
2. |
PN-B-06250 |
Beton zwykły |
3. |
PN-B-06712 |
Kruszywa mineralne do betonu zwykłego |
4. |
PN-B-19701 |
Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności |
5. |
PN-B-32250 |
Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw |
6. |
BN-68/8931-01 |
Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego. |
Nie występują.
D - 08.02.03
CHODNIK Z
PŁYT KAMIENNYCH
SPIS TREŚCI
D-08.02.03
CHODNIK Z PŁYT KAMIENNYCH
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem chodnika z płyt kamiennych.
Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich.
Zaleca się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem chodnika z płyt kamiennych.
1.4.1. Płyty chodnikowe kamienne - elementy płytowe z kamienia naturalnego obcięte do określonych wymiarów i kształtu oraz mające odpowiednią fakturę powierzchni, przeznaczone do budowy chodnika dla pieszych.
1.4.2. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami i z definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2.1. Rodzaje materiału kamiennego do wytwarzania płyt
Płyty chodnikowe kamienne mogą być wykonywane z granitu, sjenitu, piaskowca lub z innych materiałów kamiennych ustalonych w dokumentacji projektowej i SST.
W zależności od sposobu obróbki powierzchni licowej (wierzchniej) faktura płyt może być: łupana, piłowana lub groszkowana.
Płyty powinny odpowiadać wymaganiom BN-86/6747-06 [7].
Cechy fizykomechaniczne płyt chodnikowych kamiennych podaje tablica 1.
Dopuszczalne wady płyt chodnikowych kamiennych podaje tablica 2.
Tablica 1.Cechy fizykomechaniczne płyt chodnikowych kamiennych wg BN-86/6747-06[7]
Lp. |
Cechy |
Płyty kamienne z |
||
|
|
granitu |
sjenitu |
piaskowca |
1 |
Wytrzymałość na ściskanie w stanie nasycenia wodą, MPa, nie mniej niż |
100 |
100 |
51 |
2 |
Wytrzymałość na ściskanie po badaniu mrozoodporności, MPa, nie mniej niż |
80 |
80 |
45 |
3 |
Ścieralność na tarczy Boehmego w stanie nasycenia wodą, cm, nie więcej niż |
0,75 |
0,75 |
1,0 |
4 |
Nasiąkliwość wodą, %, nie więcej niż |
0,5 |
0,5 |
5,0 |
5 |
Odporność na zamrażanie, w cyklach, nie więcej niż |
25 |
25 |
25 |
6 |
Odporność na niszczące działanie atmosfery przemysłowej w środowisku o zawartości SO2, w mg/m3 |
od 10 do 200 |
od 0,5 do 10 |
Tablica 2. Dopuszczalne wady płyt chodnikowych kamiennych wg BN-86/6747-06 [7]
Lp. |
Nazwa wady |
Faktura płyty |
||
|
|
łupana |
piłowana |
groszkowana |
1 |
Skrzywienie wichrowatość powierzchni licowej, mm |
3 |
1,5 |
2 |
2 |
Odchyłki kątowe powierzchni bocznych (stykowych), mm/m |
± 3 |
± 2 |
± 2 |
3 |
Dopuszczalne zmiany materiałowe wg BN-84/6716-03 [5] p. 3.1 jak dla gatunków bloków z płyt surowych |
III |
III |
III |
4 |
Występowanie rdzawych plam |
dopuszcza się na powierzchni do 20% powierzchni płyty |
||
5 |
Szczerby na krawędziach ograniczających powierzchnię licową - liczba na każde 100 cm długości krawędzi płyty z: a) granitu i sjenitu b) piaskowca - długość, mm, dla płyty z: a) granitu i sjenitu b) piaskowca - głębokość, mm, dla płyty z: a) granitu i sjenitu b) piaskowca |
4 5 6 8 3 4 |
2.2.2. Składowanie płyt
Płyty kamienne powinny być składowane na podłożu wyrównanym i odwodnionym. Płyty powinny być posegregowane według rodzajów, odmian, typów i wymiarów. Płyty prostokątne powinny być ustawione na jednym z dłuższych boków, powierzchniami obrobionymi do siebie. Płyty należy ustawiać na podkładkach drewnianych i zabezpieczyć krawędzie przed uszkodzeniem przekładkami.
Piasek na podsypkę i do wypełnienia spoin powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-06712 [2].
Piasek do zaprawy cementowo-piaskowej powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-06711 [1].
Cement do zaprawy cementowo-piaskowej powinien być cementem portlandzkim klasy „32,5” i odpowiadać wymaganiom PN-B-19701 [3].
Przechowywanie cementu powinno być zgodne z BN-88/6731-08 [6].
Woda powinna być odmiany „1” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250 [4].
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Wykonawca przystępujący do wykonania chodnika z płyt kamiennych powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:
- betoniarek do wytwarzania zapraw,
- wibratorów płytowych, ubijaków ręcznych lub mechanicznych,
- drobnego sprzętu pomocniczego.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
Płyty mogą być przewożone dowolnymi środkami transportowymi.
Płyty powinny być zabezpieczone przed przemieszczeniem się i uszkodzeniami w czasie transportu.
Transport pozostałych materiałów, stosowanych do wykonania chodników z płyt kamiennych, podano w OST D-08.01.01 „Krawężniki betonowe” pkt 4.3.
Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Koryto wykonane w podłożu powinno być wyprofilowane zgodnie z projektowanymi spadkami podłużnymi i poprzecznymi chodnika oraz zgodnie z wymaganiami podanymi w OST D-04.01.01 „Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczeniem podłoża”. Wskaźnik zagęszczenia koryta nie może być mniejszy od 0,97 według normalnej metody Proctora.
Podsypka może być wykonana ze średnio- lub gruboziarnistego piasku lub z piasku zmieszanego z cementem w proporcji i o grubości określonej w dokumentacji projektowej lub SST.
Podsypka powinna być zwilżona wodą, zagęszczona i wyprofilowana.
Warunki wykonania warstwy odsączającej podano w OST D-08.02.01 „Chodnik z płyt betonowych chodnikowych”.
Płyty należy układać zgodnie ze wzorem podanym w dokumentacji projektowej, SST lub określonym przez Inżyniera. Pochylenie poprzeczne nie powinno być większe od 1 do 2%, a w przypadkach uzasadnionych, zaakceptowanych przez Inżyniera, do 3%.
Płyty przy krawężnikach ustawionych wzdłuż jezdni należy układać w taki sposób, aby ich górna krawędź znajdowała się do 2 cm powyżej górnej krawędzi krawężnika.
Obrzeże może wystawać ponad poziom chodnika na wysokość od 2 do 5 cm, znajdować się na poziomie chodnika lub 1 do 2 cm niżej dla zapewnienia odwodnienia chodnika.
Płyty na łukach o promieniu do 30 m powinny być układane w odcinkach prostych, łączących się przy użyciu trójkątów lub trapezów wykonanych z płyt odpowiednio dociętych.
Płyty na łukach o promieniu ponad 30 m należy tak układać, aby spoiny rozszerzały się wachlarzowo. Płyty mogą też być przycinane.
Przy urządzeniach naziemnych uzbrojenia podziemnego płyty odpowiednio docięte należy układać w jednym poziomie, regulując wysokość urządzeń naziemnych do poziomu chodnika.
Płyty chodnikowe przy urządzeniach naziemnych uzbrojenia podziemnego należy zalać zaprawą cementowo-piaskową.
Szerokość spoin powinna wynosić:
- na odcinkach prostych do 0,8 cm,
- na łukach do 3 cm.
Spoiny pomiędzy płytami, po ich oczyszczeniu, powinny być zamulone piaskiem na pełną grubość płyty lub wypełnione zaprawą cementowo-piaskową.
Chodnik o spoinach wypełnionych piaskiem można oddać do użytku bezpośrednio po jego wykonaniu
Chodnik o spoinach wypełnionych zaprawą cementowo-piaskową, po jego wykonaniu, należy pokryć warstwą wilgotnego piasku o grubości od 1,0 do 1,5 cm i utrzymywać go w stanie wilgotnym w ciągu 10 dni.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien przedstawić Inżynierowi do akceptacji wyniki badań materiałów przeznaczonych do budowy chodnika z płyt kamiennych:
a) zaświadczenie producenta płyt kamiennych o wykonanych badaniach laboratoryjnych w zakresie cech zewnętrznych płyt oraz o badaniach laboratoryjnych cech fizykomechanicznych, wg punktu 2.2,
b) przeprowadzone przez Wykonawcę sprawdzenie cech zewnętrznych przy każdorazowym odbiorze dostarczonej partii płyt: kształtu, wymiarów, wyglądu zewnętrznego, wad i uszkodzeń płyt wg punktu 2.2,
c) badania właściwości piasku, cementu i wody określone w normach podanych w punktach od 2.3 do 2.5.
W czasie robót należy wykonywać następujące badania kontrolne:
a) sprawdzenie wykonania koryta wg punktu 5.2, przy czym dopuszczalne tolerancje wynoszą dla:
- głębokości koryta
- o szerokości do 3 m: ± 1 cm,
- o szerokości powyżej 3 m: ± 2 cm,
- szerokości koryta: ± 5 cm,
b) sprawdzenie podsypki w zakresie grubości i wymaganych spadków poprzecznych i podłużnych i porównaniu z dokumentacją projektową i punktem 5.3,
c) sprawdzenie warstwy odsączającej, jeśli jest przewidziana w dokumentacji projektowej, wg wymagań zawartych w OST D-04.02.01 „Warstwy odsączające i odcinające”,
d) sprawdzenie ułożenia płyt wg wymagań punktu 5.5, zdejmując na każde 200 m2 chodnika 2 płyty w dowolnym miejscu, sprawdzając układ płyt i mierząc grubość podsypki; dopuszczalne odchylenia w grubości podsypki nie mogą przekraczać ± 1 cm,
e) sprawdzenie prawidłowości wypełnienia spoin wg punktu 5.6 przez ich wydłubanie na długości 10 m, w trzech dowolnych miejscach na każde 200 m2 chodnika i zmierzenie ich szerokości oraz wypełnienia.
6.4.1. Sprawdzenie równości chodnika
Równość nawierzchni sprawdza się co najmniej raz na każde 300 do 500 m2 ułożonego chodnika i w miejscach wątpliwych, jednak nie rzadziej niż co 50 m. Dopuszczalny prześwit pod łatą 4 m nie powinien przekraczać 0,8 cm.
6.4.2. Sprawdzenie profilu podłużnego
Profil podłużny chodnika sprawdza się za pomocą niwelacji, nie rzadziej niż co 100 m i w punktach charakterystycznych
Odchylenia od projektowanej niwelety chodnika w punktach załamania niwelety nie mogą przekraczać ± 3 cm.
6.4.3. Sprawdzenie przekroju poprzecznego
Profil poprzeczny chodnika sprawdza się za pomocą szablonu z poziomicą, co najmniej raz na każde 300 do 500 m2 i w miejscach wątpliwych, jednak nie rzadziej niż co 50 m. Dopuszczalne odchylenia od przyjętego profilu mogą wynosić ± 0,3%.
6.4.4. Sprawdzenie równoległości spoin
Równoległość spoin sprawdza się za pomocą dwóch sznurów napiętych wzdłuż spoin i przymiaru z podziałką milimetrową. Dopuszczalne odchylenie wynosi ± 1 cm.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego chodnika z płyt kamiennych.
Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
Cena wykonania 1 m2 chodnika z płyt kamiennych obejmuje:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania,
- wykonanie koryta,
- rozścielenie podsypki piaskowej lub cementowo-piaskowej wraz z jej przygotowaniem, ew. wykonanie warstwy odsączającej,
- ułożenie chodnika z płyt kamiennych,
- wypełnienie spoin piaskiem lub zaprawą cementowo-piaskową,
- pielęgnację chodnika przez posypanie piaskiem i polewanie wodą,
- przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
1. |
PN-B-06711 |
Kruszywo mineralne. Piasek do betonów i zapraw |
2. |
PN-B-06712 |
Kruszywa mineralne do betonu zwykłego |
3. |
PN-B-19701 |
Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności |
4. |
PN-B-32250 |
Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw |
5. |
BN-84/6716-03 |
Materiały kamienne. Bloki, formaki i płyty surowe |
6. |
BN-88/6731-08 |
Cement. Transport i przechowywanie |
7. |
BN-86/6747-06 |
Elementy płytowe z kamienia naturalnego. Płyty posadzkowe zewnętrzne i wewnętrzne |
Nie występują.
D - 08.02.04
CHODNIK Z
KLINKIERU
SPIS TREŚCI
D-08.02.04
CHODNIK Z KLINKIERU
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem chodnika z klinkieru.
Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich.
Zaleca się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem chodnika z klinkieru drogowego.
1.4.1. Klinkier drogowy - prostopadłościenna kształtka ceramiczna o czerepie spieczonym.
1.4.2. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami i z definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
Klinkier stosowany do wykonania chodnika powinien spełniać wymagania normy BN-77/6741-02 [7].
W zależności od grubości rozróżnia się dwa typy klinkieru:
typ A - o grubości 80 mm,
typ B - o grubości 65 mm.
W zależności od wytrzymałości na ściskanie Ro rozróżnia się trzy klasy klinkieru: I, II, III.
W zależności od cech zewnętrznych rozróżnia się trzy gatunki klinkieru: 1, 2, 3.
Jeżeli dokumentacja projektowa lub SST nie stanowią inaczej, to do wykonania chodnika można stosować klinkier typu A, klasy II i III, układany na płask.
2.2.1. Kształt i wymiary klinkieru
Klinkier powinien mieć kształt prostopadłościanu o płaskich powierzchniach, prostych i ostrych krawędziach.
Wymiary i dopuszczalne odchyłki wymiarowe klinkieru są podane w tablicy 1. Dopuszczalne wady i uszkodzenia klinkieru są podane w tablicy 2.
Tablica 1. Wymagane wymiary klinkieru i dopuszczalne odchyłki wymiarowe
Typ |
|
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe w mm |
|||
klinkieru |
Wymiary w mm |
Gatunek |
|||
|
|
1 |
2 |
3 |
|
A i B |
długość |
220 |
± 5 |
± 6 |
± 7 |
|
szerokość |
100 |
± 3 |
± 4 |
± 5 |
A B |
grubość |
80 65 |
± 2 |
± 3 |
± 4 |
Tablica 2. Dopuszczalne wady i uszkodzenia klinkieru
Nazwa wady lub uszkodzenia |
Największa dopuszczalna wielkość wad i uszkodzeń oraz ich liczba w jednej sztuce klinkieru |
|||
|
Gatunek |
|||
|
1 |
2 |
3 |
|
a) skrzywienie powierzchni i krawędzi od płaszczyzny, mm |
5 |
8 |
12 |
|
b) szczerby i uszkodzenia |
długość, mm |
10 |
15 |
35 |
krawędzi i naroży |
głębokość, mm |
8 |
10 |
15 |
|
liczba |
1 |
2 |
3 |
c) rysy i pęknięcia powierzchniowe |
długość, mm |
8 |
10 |
25 |
|
liczba |
1 |
2 |
3 |
d) odpryski o powierzchni nie większej |
głębokość, mm |
5 |
8 |
10 |
niż 2 cm2 |
liczba |
2 |
3 |
4 |
2.2.2. Własności fizyczne klinkieru
Własności fizyczne klinkieru są podane w tablicy 3.
Tablica 3. Wymagane własności fizyczne klinkieru
Własność |
Klasa klinkieru |
||
|
I |
II |
III |
a) wytrzymałość na ściskanie Ro powinna być nie mniejsza niż, MPa |
63,74 |
49,03 |
32,36 |
b) ścieralność na tarczy Boehmego powinna być nie większa niż, cm |
0,4 |
0,6 |
1,0 |
c) odporność na uderzenie mierzona ilością energii, przy której następuje pęknięcie, J, co najmniej |
29,42 |
19,61 |
14,71 |
d) nasiąkliwość badana metodą gotowania powinna wynosić nie więcej niż, % |
6 |
10 |
12 |
e) odporność na działanie mrozu po 25 cyklach zamrażania i odmrażania |
brak uszkodzeń po badaniu |
Piasek na podsypkę i do wypełnienia spoin powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-06712 [2].
Do zamulania spoin piaskiem zaleca się stosowanie piasku zawierającego 5% gliny.
Do zaprawy cementowo-piaskowej należy stosować piasek wg PN-B-06711 [1].
Cement stosowany do podsypki cementowo-piaskowej i do wypełnienia spoin powinien być cementem portlandzkim klasy „32,5” i odpowiadać wymaganiom PN-B-19701 [3].
Przechowywanie cementu powinno być zgodne z BN-88/6731-08 [6].
Woda powinna odpowiadać wymaganiom PN-B-32250 [4]. Powinna to być woda „odmiany 1”.
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Wykonawca przystępujący do wykonania chodnika z klinkieru powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:
- betoniarek do wytwarzania zapraw oraz przygotowania podsypki cementowo-piaskowej,
- walców typu lekkiego do wałowania nawierzchni klinkierowej.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
Do przewożenia klinkieru może być stosowany transport samochodowy lub kolejowy. W czasie transportu klinkier powinien być zabezpieczony przed przemieszczeniem się i uszkodzeniami. Warunki przechowywania i transportu klinkieru powinny odpowiadać wymaganiom BN-77/6741-02 [7].
Transport cementu powinien się odbywać w warunkach zgodnych z BN-88/6731-08 [6].
Transport kruszywa może odbywać się dowolnymi środkami w sposób zabezpieczony przed zanieczyszczeniem i zawilgoceniem.
Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Koryto pod chodnik powinno być wykonane o wymiarach zgodnych z dokumentacją projektową oraz w zgodności z wymaganiami podanymi w OST D-04.01.01 „Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczeniem podłoża”. Wskaźnik zagęszczenia podłoża w korycie nie powinien być mniejszy od 0,97 według normalnej metody Proctora.
Można stosować następujące rodzaje podsypki:
- podsypkę piaskową,
- podsypkę cementowo-piaskową.
Podsypka piaskowa powinna być zagęszczona w stanie wilgotności optymalnej i wyprofilowana. Grubość podsypki po zagęszczeniu powinna zawierać się w granicach od 3 do 5 cm.
Podsypka cementowo-piaskowa powinna być zagęszczona i wyprofilowana w stanie wilgotnym przy współczynniku wodno-cementowym od 0,25 do 0,35.
Jeśli dokumentacja projektowa nie przewiduje inaczej, to chodnik może być układany klinkierem na płask, rzędami prostopadłymi do osi chodnika, na uprzednio przygotowanej i zagęszczonej podsypce. Szerokość spoin powinna wynosić od 2 do 7 mm. Ułożony chodnik powinien być dokładnie wałowany w kierunku podłużnym. Warunki układania klinkieru powinny być zgodne z PN-S-96019 [5].
Rodzaj wypełnienia spoin powinien być zgodny z dokumentacją projektową, SST lub wskazaniami Inżyniera.
Wypełnienie spoin zaprawą cementowo-piaskową należy stosować przy układaniu klinkieru na podsypce cementowo-piaskowej. Przed wypełnieniem spoin zaprawą należy nawierzchnię zwilżyć wodą z dodatkiem 1% cementu.
Głębokość wypełnienia spoin nie powinna być mniejsza niż 4 cm.
Chodnik o spoinach wypełnionych piaskiem można oddać do użytku bezpośrednio po jego wykonaniu
Chodnik o spoinach wypełnionych zaprawą cementowo-piaskową, po jego wykonaniu, należy pokryć warstwą wilgotnego piasku o grubości od 1,0 do 1,5 cm i utrzymywać go w stanie wilgotnym przez 7 do 10 dni.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania materiałów przeznaczonych do budowy chodnika z klinkieru i przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi do akceptacji.
Badania klinkieru polegają na:
- sprawdzeniu zgodności cech zewnętrznych z wymaganiami podanymi w tablicach 1 i 2,
- wykonaniu lub przedstawieniu badań laboratoryjnych własności fizycznych podanych w tablicy 3.
Zakres i częstotliwość badań laboratoryjnych podano w tablicy 4.
Tablica 4. Zakres i częstotliwość badań
Przedmiot badania |
Częstotliwość badań, co najmniej |
Wytrzymałość na ściskanie i odporność na uderzenia oraz nasiąkliwość |
raz na 1 miesiąc |
Odporność na działanie mrozu |
raz na 3 miesiące |
Ścieralność na tarczy Boehmego |
raz na 6 miesięcy |
Badania pozostałych materiałów stosowanych do wykonania nawierzchni klinkierowej powinny obejmować wszystkie właściwości, które zostały określone w normach podanych dla odpowiednich materiałów wg pkt 2.3 do 2.5.
W czasie robót należy wykonywać następujące badania kontrolne:
a) sprawdzenie wykonania koryta wg punktu 5.2, przy czym dopuszczalne tolerancje wynoszą dla:
- głębokości koryta
- o szerokości do 3 m: ± 1 cm,
- o szerokości powyżej 3 m: ± 2 cm,
- szerokości koryta: ± 5 cm,
b) sprawdzenie podsypki w zgodności z dokumentacją projektową i punktem 5.3,
c) sprawdzenie prawidłowości układania i wałowania klinkieru, wg pkt 5.4
co najmniej 2 razy na dziennej działce roboczej z tym, że maksymalna powierzchnia nawierzchni chodnika przypadająca na jedno badanie powinna wynosić nie więcej niż 300 m2.
Sprawdzenie prawidłowości wypełnienia spoin wg pkt 5.5 wykonuje się co najmniej w dwóch dowolnie wybranych miejscach na każde 100 m chodnika i polega na wykruszeniu materiału wypełniającego spoinę na długości około 10 cm, zmierzeniu głębokości wypełnienia.
6.4.1. Równość
Nierówności podłużne chodnika należy mierzyć 4-metrową łatą co najmniej raz na każde 150 do 300 m2 ułożonego chodnika i w miejscach wątpliwych, jednak nie rzadziej niż raz na 50 m chodnika. Dopuszczalny prześwit pod łatą nie powinien przekraczać:
- 0,8 cm - dla chodnika z klinkieru klasy I i II,
- 1,0 cm - dla chodnika z klinkieru klasy III.
6.4.2. Spadki poprzeczne
Spadki poprzeczne chodnika powinny być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją ± 0,3%, przy czym pomiar należy wykonać co najmniej raz na każde 150 do 300 m2.
6.4.3. Niweleta chodnika
Różnice pomiędzy rzędnymi wykonanego chodnika i rzędnymi projektowanymi nie powinny przekraczać ± 3 cm na 100 m długości chodnika.
6.4.4. Szerokość chodnika
Szerokość chodnika nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż ± 5 cm.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego chodnika z klinkieru.
Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
Cena wykonania 1 m2 chodnika z klinkieru obejmuje:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania,
- wykonanie koryta,
- wykonanie podsypki,
- ułożenie klinkieru,
- wałowanie i wypełnienie spoin,
- przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
1. |
PN-B-06711 |
Kruszywa mineralne. Piasek do zapraw budowlanych |
2. |
PN-B-06712 |
Kruszywa mineralne do betonu zwykłego |
3. |
PN-B-19701 |
Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności |
4. |
PN-B-32250 |
Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw |
5. |
PN-S-96019 |
Drogi samochodowe. Nawierzchnie klinkierowe. Wymagania techniczne i warunki odbioru |
6. |
BN-69/6731-08 |
Cement. Transport i przechowywanie |
7. |
BN-77/6741-02 |
Klinkier drogowy |
Nie występują.
D - 08.02.05
CHODNIK Z
MIESZANKI
MINERALNO-ASFALTOWEJ
SPIS TREŚCI
D-08.02.05
CHODNIK Z MIESZANKI MINERALNO-ASFALTOWEJ
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem chodnika z mieszanki mineralno-asfaltowej.
Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich.
Zaleca się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem chodnika z mieszanki mineralno-asfaltowej.
Chodnik z mieszanki mineralno-asfaltowej, o grubości warstwy zwykle od 3 do 4 cm, układa się na podbudowie z: gruntu stabilizowanego cementem, wapnem lub aktywnym popiołem lotnym, kruszywa naturalnego i łamanego, gruzu ceglanego lub innego podobnego materiału.
Niniejsza OST dotyczy wykonania warstwy ścieralnej chodnika z mieszanki mineralno-asfaltowej wytwarzanej i wbudowywanej na gorąco. Wykonanie warstwy chodnika z mieszanki mineralno-asfaltowej wykonywanej i wbudowywanej na zimno powinno odpowiadać wymaganiom OST D-05.03.06 „Nawierzchnia z mieszanek mineralno-asfaltowych wytwarzanych i wbudowywanych na zimno”.
1.4.1. Chodnik z mieszanki mineralno-asfaltowej - wydzielona powierzchnia przeznaczona do ruchu pieszego, wykonana z mieszanki mineralno-asfaltowej ułożonej na odpowiedniej podbudowie.
1.4.2. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami i z definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
Warstwę ścieralną chodnika należy wykonać z mieszanki mineralno-asfaltowej, określonej w dokumentacji projektowej, a przy braku ustaleń na ten temat - po akceptacji Inżyniera - z mieszanki drobnoziarnistej o uziarnieniu do 8 mm.
Warstwę ścieralną chodnika można wykonywać z innej mieszanki mineralno-asfaltowej, na wniosek Wykonawcy zaakceptowany przez Inżyniera.
Materiały do mieszanki mineralno-asfaltowej powinny być zgodne z wymaganiami określonymi w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 2.
Składowanie materiałów powinno być zgodne z wymaganiami określonymi w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 2.
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Sprzęt do wykonania robót został określony w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 3.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
Wymagania dotyczące transportu określono w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 4.
Wymagania dotyczące transportu mieszanki mineralno-asfaltowej określono w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 4.
Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Zasady projektowania mieszanki mineralno-asfaltowej określono w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 5.2.
Zasady produkcji mieszanki mineralno-asfaltowej określono w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 5.3.
Wymagania dotyczące przygotowania podłoża określono w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 5.4.
Ręczne wbudowanie mieszanki mineralno-asfaltowej obejmuje:
- posmarowanie gorącym asfaltem krawędzi krawężników, oporników, obrzeży i innych urządzeń w chodniku,
- ręczne rozścielenie mieszanki przy pomocy wideł, łopat, szufli, grabi itp., sprawdzenie profilu rozkładanej mieszanki przy pomocy szablonu,
- ręczne zagęszczenie mieszanki ubijakami stalowymi przy opornikach, krawężnikach, obrzeżach, ściekach i innych urządzeniach znajdujących się w chodniku,
- mechaniczne zagęszczenie wykonanej nawierzchni chodnika walcem wibracyjnym samojezdnym około 2,5 t lub innym zaakceptowanym przez Inżyniera,
- sprawdzenie profilu nawierzchni chodnika i wyrównanie nierówności.
Mechaniczne wbudowanie mieszanki obejmuje:
- posmarowanie gorącym asfaltem krawędzi - jak wyżej,
- rozłożenie rozkładarką mieszanki ze wstępnym jej zagęszczeniem urządzeniami wibracyjnymi rozkładarki,
- ręczne rozłożenie mieszanki w miejscach niedostępnych dla rozkładarki,
- mechaniczne zagęszczenie wykonanej nawierzchni - jak wyżej - z ręcznym ubiciem mieszanki przy krawężnikach i urządzeniach obcych.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania zgodnie z ustaleniami zawartymi w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 6.2.
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie wykonywania chodnika z mieszanki mineralno-asfaltowej podano w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 6.3.
Częstotliwość oraz zakres pomiarów dotyczących cech geometrycznych wykonanego chodnika z mieszanki mineralno-asfaltowej powinny być zgodne z określonymi w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 6.4.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego chodnika z mieszanki mineralno-asfaltowej.
Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
Cena wykonania 1 m2 chodnika z mieszanki mineralno-asfaltowej obejmuje:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- oczyszczenie podłoża,
- oznakowanie robót,
- wyprodukowanie mieszanki mineralno-asfaltowej,
- transport mieszanki na miejsce wbudowania,
- posmarowanie gorącym asfaltem krawędzi urządzeń obcych,
- rozścielenie i zagęszczenie mieszanki,
- przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
Przepisy związane podano w OST D-05.03.05 „Nawierzchnia z betonu asfaltowego” pkt 10.
D - 08.02.06
CHODNIK Z
ASFALTU LANEGO
SPIS TREŚCI
D-08.02.06
CHODNIK Z ASFALTU LANEGO
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem chodnika z asfaltu lanego.
Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich.
Zaleca się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem chodnika z asfaltu lanego.
Chodnik z asfaltu lanego grubości warstwy zwykle od 2 do 3 cm, układa się na podbudowie z: gruntu stabilizowanego cementem, wapnem lub aktywnym popiołem lotnym, kruszywa naturalnego i łamanego, gruzu ceglanego lub innego podobnego materiału.
Grubość warstwy asfaltu lanego oraz grubość i rodzaj podbudowy ustala dokumentacja projektowa.
Niniejsza OST dotyczy warstwy ścieralnej chodnika wykonanej z asfaltu lanego. Wykonanie i odbiór podbudowy chodnika powinno odpowiadać wymaganiom zawartym w odpowiedniej OST.
1.4.1. Chodnik z asfaltu lanego - wydzielona powierzchnia przeznaczona do ruchu pieszego, wykonana z asfaltu lanego ułożonego na odpowiedniej podbudowie.
1.4.2. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami i z definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
Warstwę ścieralną chodnika należy wykonać z mieszanki asfaltu lanego, określonej w dokumentacji projektowej, a przy braku ustaleń na ten temat - po akceptacji Inżyniera - z mieszanki drobnoziarnistej o uziarnieniu do 8 mm.
Materiały do asfaltu lanego powinny być zgodne z wymaganiami określonymi w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 2.
Składowanie materiałów powinno być zgodne z wymaganiami określonymi w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 2.
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Sprzęt do wykonania robót został określony w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 3.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
Wymagania dotyczące transportu określono w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 4.
Wymagania dotyczące transportu asfaltu lanego określono w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 4.
Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Zasady projektowania mieszanki asfaltu lanego określono w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 5.
Zasady produkcji asfaltu lanego określono w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 5.
Wymagania dotyczące przygotowania podłoża określono w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 5.
Ręczne wbudowanie asfaltu lanego w nawierzchnię chodnika obejmuje:
- posmarowanie gorącym asfaltem krawędzi krawężników, oporników, obrzeży i innych urządzeń w chodniku,
- rozścielenie mieszanki asfaltu lanego i wyrównanie szablonem,
- posypanie ostrym piaskiem w ilości od 2 do 3 kg/m2 i zatarcie.
Wbudowanie asfaltu lanego powinno być zgodne z wymaganiami OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 5.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania zgodnie z ustaleniami zawartymi w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 6.2.
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie wykonywania nawierzchni chodnika z asfaltu lanego powinny być zgodne z wymaganiami określonymi w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 6.3.
Częstotliwość oraz zakres pomiarów dotyczących cech geometrycznych wykonanego chodnika z asfaltu lanego powinny być zgodne z wymaganiami określonymi w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 6.4.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) warstwy chodnika z asfaltu lanego.
Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
Cena wykonania 1 m2 chodnika z asfaltu lanego obejmuje:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- oczyszczenie podłoża,
- oznakowanie robót,
- dostarczenie materiałów,
- wyprodukowanie asfaltu lanego i jego transport na miejsce wbudowania,
- posmarowanie lepiszczem krawędzi urządzeń obcych i krawężników,
- rozłożenie asfaltu lanego,
- posypanie ostrym piaskiem i zatarcie,
- przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
Przepisy związane podano w OST D-05.03.07 „Nawierzchnia z asfaltu lanego” pkt 10.
D - 08.02.07
CHODNIK Z
KOSTKI KAMIENNEJ
SPIS TREŚCI
D-08.02.07
CHODNIK Z KOSTKI KAMIENNEJ
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem chodnika z kostki kamiennej.
Ogólna specyfikacja techniczna (OST) stanowi obowiązującą podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót na drogach krajowych i wojewódzkich.
Zaleca się wykorzystanie OST przy zlecaniu robót na drogach miejskich i gminnych.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem chodnika z kostki kamiennej nieregularnej.
Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami i z definicjami podanymi w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
Do wykonania chodnika można stosować kostkę kamienną nieregularną według PN-B-11100 [8].
W zależności od jakości surowca skalnego użytego do wyrobu kostki, rozróżnia się dwie klasy kostki: klasę I, klasę II.
W zależności od dokładności wykonania rozróżnia się trzy gatunki kostki:
- gatunek 1,
- gatunek 2,
- gatunek 3.
W zależności od wymiaru zasadniczego (wysokość kostki), rozróżnia się następujące wielkości kostki nieregularnej - 5, 6, 8 i 10 (cm).
2.3.1. Kształt i wymiary
Kostka nieregularna powinna mieć kształt zbliżony do prostopadłościanu. Kształt kostki nieregularnej przedstawia rysunek 1.
Rysunek 1. Kształt kostki nieregularnej
Wymagania dotyczące wymiarów kostki nieregularnej przedstawia tablica 1.
Tablica 1. Wymiary kostki nieregularnej oraz dopuszczalne odchyłki
Wyszczególnienie |
Wielkość (cm) |
Dopuszczalne odchyłki dla gatunku (cm) |
|||||
|
5 |
6 |
8 |
10 |
1 |
2 |
3 |
Wymiar a |
5 |
6 |
8 |
10 |
± 1,0 |
± 1,0 |
± 1,0 |
Stosunek pola powierzchni dolnej (stopki) do górnej (czoła) nie mniejszy niż |
- |
- |
- |
- |
0,7 |
0,6 |
0,5 |
Nierówności powierzchni górnej (czoła), nie większe niż |
- |
- |
- |
- |
± 0,4 |
± 0,6 |
± 0,8 |
Wypukłość powierzchni bocznej nie większa niż |
- |
- |
- |
- |
0,6 |
0,6 |
0,8 |
Odchyłki od kąta prostego krawędzi powierzchni górnej (czoła), w stopniach, nie większe niż |
- |
- |
- |
- |
± 6 |
± 8 |
± 10 |
Odchylenie od równoległości płaszczyzny powierzchni dolnej w stosunku do górnej, w stopniach, nie większe niż |
- |
- |
- |
- |
± 6 |
± 8 |
± 10 |
Dopuszcza się uszkodzenie jednego naroża powierzchni górnej kostki o głębokości nie większej niż 0,6 cm.
Kostka może mieć uszkodzenia krawędzi powierzchni czołowej o długości nie większej niż pół wymiaru wysokości (a), natomiast łączna ich długość nie powinna przekraczać wielkości wymiaru wysokości kostki (a).
2.3.2. Cechy fizyczne i wytrzymałościowe kostki kamiennej
Surowcem do wyrobu kostki kamiennej są skały magmowe, osadowe i przeobrażone. Wymagane cechy fizyczne i wytrzymałościowe przedstawia tablica 2.
Tablica 2. Wymagane cechy fizyczne i wytrzymałościowe dla kostki kamiennej
Lp. |
Cechy fizyczne |
Klasa |
Badania |
|
|
i wytrzymałościowe |
I |
II |
według |
1 |
Wytrzymałość na ściskanie w stanie powietrzno-suchym, w MPa, nie mniej niż |
160 |
120 |
PN-B-04110 [3] |
2 |
Ścieralność na tarczy Boehmego, w centymetrach, nie więcej niż |
0,2 |
0,4 |
PN-B-04111 [4] |
3 |
Wytrzymałość na uderzenie (zwięzłość), liczba uderzeń, nie mniej niż |
12 |
8 |
PN-B-04115 [5] |
4 |
Nasiąkliwość wodą, w %, nie więcej niż |
0,5 |
1,0 |
PN-B-04101 [1] |
5 |
Odporność na zamrażanie |
nie bada się |
całkowita |
PN-B-04102 [2] |
2.3.3. Składowanie kostki
Kostkę nieregularną można składować w pryzmach. Wysokość pryzm nie powinna przekraczać 1 m.
Piasek na podsypkę i do wypełnienia spoin powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-06712 [7]. Do zamulania spoin piaskiem zaleca się stosowanie piasku zawierającego 5% gliny.
Piasek do zaprawy cementowo-piaskowej powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-06711 [6].
Cement stosowany do podsypki i wypełnienia spoin powinien być cementem portlandzkim klasy „32,5”, odpowiadający wymaganiom PN-B-19701 [9].
Przechowywanie cementu powinno być zgodne z BN-88/6731-08 [11].
Woda powinna być odmiany „1” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250 [10].
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Wykonawca przystępujący do wykonania chodnika z kostki kamiennej powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:
- betoniarek do wytworzenia zapraw i podsypki cementowo-piaskowej,
- ubijaków ręcznych lub mechanicznych,
- wibratorów płytowych,
- drobnego sprzętu pomocniczego.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
Kostki drogowe można przewozić dowolnymi środkami transportowymi. Kostkę nieregularną przewozi się luźno usypaną.
Piasek można przewozić dowolnym środkiem transportowym w warunkach zabezpieczających go przed zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi materiałami.
Transport cementu powinien się odbywać w warunkach zgodnych z BN-88/6731-08 [11].
Ogólne zasady wykonania robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
Koryto wykonane w podłożu powinno być wyprofilowane zgodnie z projektowanymi spadkami podłużnymi i poprzecznymi chodnika oraz zgodnie z wymaganiami podanymi w OST D-04.01.01 „Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczeniem podłoża”.
Wskaźnik zagęszczenia podłoża w korycie nie może być mniejszy od 0,97 według normalnej metody Proctora.
Warunki wykonania warstwy odsączającej podano w OST D-08.02.01 „Chodniki z płyt chodnikowych betonowych”.
Można stosować następujące rodzaje podsypki:
- podsypkę cementowo-żwirową,
- podsypkę cementowo-piaskową,
- podsypkę żwirową lub piaskową.
Rodzaj i grubość podsypki powinien być zgodny z dokumentacją projektową, SST lub wskazaniami Inżyniera.
Podsypka powinna być zagęszczona w stanie wilgotności optymalnej i wyprofilowana.
Kostkę można układać w różne desenie:
- deseń rzędowy prosty,
- deseń rzędowy ukośny,
- deseń łukowy.
Deseń chodnika z kostki kamiennej nieregularnej powinien być dostosowany do wielkości kostki. Przy różnych wymiarach kostki zaleca się układanie jej w formie desenia łukowego, który poza tym nie wymaga przycinania kostek przy krawężnikach.
Szerokość spoin między kostkami nie powinna przekraczać 12 mm. Spoiny w sąsiednich rzędach powinny się mijać co najmniej o 1/4 szerokości kostki.
Kostkę na podsypce cementowo-piaskowej można układać bez środków ochronnych przed mrozem, jeżeli temperatura otoczenia jest +5o C lub wyższa. Jeżeli w ciągu dnia temperatura utrzymuje się w granicach od 0 do +5o C, a w nocy spodziewane są przymrozki, kostkę należy zabezpieczyć przez nakrycie materiałem o złym przewodniku ciepła.
Kostka powinna być po ułożeniu dobrze ubita. Kostki pęknięte powinny być wymienione na całe.
Wypełnienie spoin powinno być wykonane po ubiciu kostki. Stosuje się następujące rodzaje wypełniania spoin:
- zaprawą cementowo-piaskową,
- piaskiem.
Wypełnienie spoin zaprawą cementowo-piaskową należy stosować, gdy kostka nieregularna układana jest na podsypce cementowo-piaskowej. Wypełnienie spoin piaskiem dozwolone jest przy nawierzchniach z kostki nieregularnej układanej na podsypce żwirowej lub piaskowej.
Przed rozpoczęciem zalewania kostka powinna być oczyszczona i dobrze zwilżona wodą z dodatkiem 1% cementu w stosunku objętościowym.
Głębokość wypełnienia spoin zaprawą cementowo-piaskową nie powinna być mniejsza niż 5 cm.
Chodnik z kostki o spoinach wypełnionych zaprawą cementowo-piaskową po ich wykonaniu, należy pokryć warstwą wilgotnego piasku o grubości 1 do 1,5 cm i utrzymywać w stanie wilgotnym przez 7 do 10 dni.
Chodnik z kostki o spoinach wypełnionych piaskiem można oddać do użytku zaraz po ich wykonaniu.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania materiałów przeznaczonych do budowy chodnika z kostki kamiennej i przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi do akceptacji. Badania powinny obejmować:
a) badania kostek kamiennych, które należy przeprowadzić zgodnie z wymaganiami podanymi w PN-B-11100 [8],
b) badania właściwości piasku, cementu i wody określone w normach podanych w punktach od 2.4 do 2.6 niniejszej OST.
6.3. Badania w czasie robót
W czasie robót należy wykonywać następujące badania kontrolne:
a) sprawdzenie
wykonania koryta wg pkt 5.2, przy czym dopuszczalne tolerancje wynoszą dla:
-
głębokości koryta:
- o
szerokości do 3 m: ± 1
cm,
- o
szerokości powyżej 3 m: ± 2
cm,
-
szerokości koryta:
±
5 cm.
b) sprawdzenie
warstwy odsączającej, jeśli jest przewidziana w dokumentacji projektowej, wg
wymagań zawartych w OST D-04.02.01 „Warstwy odsączające i odcinające”,
c) sprawdzenie
podsypki w zakresie grubości i wymaganych spadków poprzecznych i podłużnych i
porównaniu z dokumentacją projektową,
d) sprawdzenie
ułożenia chodnika z kostki kamiennej wg pkt 5.5,
e) sprawdzenie
wypełnienia spoin wg pkt 5.6 w trzech dowolnych miejscach na każde 200 m2
chodnika i zmierzenie ich szerokości oraz wypełnienia.
6.4.1. Sprawdzenie równości chodnika
Równość chodnika sprawdza się co najmniej raz na każde 300 do 500 m2 ułożonego chodnika i w miejscach wątpliwych, jednak nie rzadziej niż co 100 m. Prześwit pomiędzy nawierzchnią chodnika i przyłożoną trzymetrową łatą nie powinien przekraczać 1,0 cm.
6.4.2. Sprawdzenie profilu podłużnego
Sprawdzenie profilu podłużnego przeprowadzać należy za pomocą niwelacji, biorąc pod uwagę punkty charakterystyczne, jednak nie rzadziej niż co 100 m.
Odchylenia od projektowanej niwelety chodnika w punktach załamania niwelety nie mogą przekraczać ± 3 cm.
6.4.3. Sprawdzenie profilu poprzecznego
Sprawdzenie profilu poprzecznego dokonywać należy szablonem z poziomicą, co najmniej raz na każde 150 do 300 m2 chodnika i w miejscach wątpliwych, jednak nie rzadziej niż co 50 m. Dopuszczalne odchylenia od przyjętego profilu wynoszą ± 0,3%.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego chodnika z kostki kamiennej.
Ogólne zasady odbioru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
Cena wykonania 1 m2 chodnika z kostki kamiennej obejmuje:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania,
- wykonanie koryta,
- ew. wykonanie warstwy odsączającej,
- przygotowanie i rozścielenie podsypki piaskowej lub cementowo-piaskowej wraz z zagęszczeniem,
- ułożenie chodnika z kostki kamiennej z wypełnieniem spoin piaskiem lub zaprawą cementowo-piaskową,
- pielęgnację chodnika,
- przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
1. |
PN-B-04101 |
Materiały kamienne. Oznaczanie nasiąkliwości wodą |
2. |
PN-B-04102 |
Materiały kamienne. Oznaczanie mrozoodporności metodą bezpośrednią |
3. |
PN-B-04110 |
Materiały kamienne. Oznaczanie wytrzymałości na ściskanie |
4. |
PN-B-04111 |
Materiały kamienne. Oznaczanie ścieralności na tarczy Boehmego |
5. |
PN-B-04115 |
Materiały kamienne. Oznaczanie wytrzymałości kamienia na uderzenia (zwięzłość) |
6. |
PN-B-06711 |
Kruszywa mineralne. Piasek do zapraw budowlanych |
7. |
PN-B-06712 |
Kruszywa mineralne do betonu zwykłego |
8. |
PN-B-11100 |
Materiały kamienne. Kostka drogowa |
9. |
PN-B-19701 |
Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności |
10. |
PN-B-32250 |
Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw |