W ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych znajdują się regulacje istotne z punktu widzenia kontraktów drogowych, które w uzasadnionych przypadkach mogą być stosowane.

Bieżąca informacja, dokumentacja i ewentualna zmiana umowy

Na wstępie trzeba podkreślić, że w ustawie wyraźnie wskazano, że warunkiem stosowania jakichkolwiek zapisów tarczy 4.0 dla danej umowy jest wzajemna i bieżąca wymiana informacji pomiędzy jej stronami. Jeżeli na danym kontrakcie wystąpią jakiekolwiek okoliczności związanych z COVID-19, a mające wpływ na realizację umowy, wykonawca ma obowiązek poinformować o tym zamawiającego.

Strony kontraktu potwierdzają ten fakt, a wykonawca jest zobowiązany udokumentować faktyczny wpływ wystąpienia COVID-19 na realizowane przez niego zadania. Jeżeli faktycznie zostaną stwierdzone okoliczności związane z COVID-19, które miały istotny wpływ na należytą realizację zapisów umowy, zamawiający w uzgodnieniu z wykonawcą, może dokonać zmian w kontrakcie.

 

Ustawa COVID-19 nie reguluje odstąpienia od umowy

Okoliczności związane z wystąpieniem COVID-19 nie mogą stanowić samodzielnej podstawy do wykonania umownego prawa odstąpienia od umowy. Ewentualne decyzje i działania mające na celu rozwiązanie umowy reguluje prawo cywilne.

 

Stan epidemii a terminy

Stan epidemii w związku z COVID-19 to również możliwość wystąpienia czynników oddziałujących na należyte wykonanie pewnych zadań wskazanych w umowach. Również i tę kwestię reguluje ustawa - tzw. Tarcza 4.0. Poniżej przytaczamy najważniejsze zapisy dotyczące m.in. kontraktów drogowych.

 

1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni, zamawiający nie może potrącić kary umownej zastrzeżonej na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, z wynagrodzenia wykonawcy lub z innych jego wierzytelności, a także nie może dochodzić zaspokojenia z zabezpieczenia należytego wykonania tej umowy, o ile zdarzenie, w związku z którym zastrzeżono tę karę, nastąpiło w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.

 

1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni, bieg terminu przedawnienia roszczenia zamawiającego, o którym mowa powyżej, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu. Upływ terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 120 dni od dnia odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

 

1. W przypadku gdy termin ważności zabezpieczenia należytego wykonania umowy upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni, zamawiający nie może dochodzić zaspokojenia z tego zabezpieczenia, o ile wykonawca, na 14 dni przed upływem ważności tego zabezpieczenia, każdorazowo przedłuży jego ważność lub wniesie nowe zabezpieczenie, którego warunki zostaną zaakceptowane przez zamawiającego.

 

1. W przypadku gdy termin ważności zabezpieczenia należytego wykonania umowy upływa w okresie między 91. a 119. dniem po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, termin ważności tego zabezpieczenia przedłuża się, z mocy prawa, do 120. dnia po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w związku z COVID-19.

 

1. Obliczając terminy, o których mowa powyżej, dzień odwołania ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w związku z COVID-19 wlicza się do tych terminów.